تک‌دوره‌ای‌ شدن‌ ریاست‌جمهوری‌ شاید‌ وقتی‌دیگر

جمله‌ی»فضای جامعه هنوز انتخاباتی نشده است«، را فعالان سیاسی اظهار می‌نمایند و می‌خواهند به‌گونه‌ای جلوه دهند که این فضا ناخواسته به وجود آمده است،گویا توافقی نانوشته بین جناح‌های رقیب وجود دارد که هرچه تنور انتخابات دیرتر شعله‌ور شود، به نفع همه است. دولت روحانی که مدافع وضع موجود است و باید پاسخ‌گوی مطالبات محقق‌نشده باشد، ترجیح می‌دهد فضای انتخاباتی به تعلیق دچار شود یا به‌ تعویق بیفتد.

هرچه فضای انتخاباتی در جامعه کشدار باشد، منتقدان، دولت را بیشتر مورد پرسش و هجمه قرار می‌دهند و به‌این‌ترتیب زمینه‌های مجادله و مخاصمه گسترش می‌یابد.

از ‌این‌رو دولت روحانی از تعلیق و تعویق فضای انتخاباتی استقبال می‌کند، اصلاح‌طلبان نیز با هوشمندی از این استراتژی نانوشته و ناخواسته تبعیت می‌کنند. اما در فضای موجود فرصت‌طلبان درصدد این هستند که شرایط را طوری در جامعه پیش ببرند که آقای روحانی در انتخابات 96 یا شرکت نکند یا به عدم موفقیت وی در اذهان عمومی صحه بگذارند تا شرایط را به نفع خود پیش ببرند.

دراین خصوص به نقل از علی جنتی، در هفته‌های آخر حیات پر برکت آیت‌ا... هاشمی، ایشان از آقای روحانی خواسته بودند که با حضور در دور بعدی انتخابات این مسیر عقلانی و همراه با تدبیر را ادامه دهند. عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه درباره سیاست و برنامه مخالفان دولت گفت: سیاست مخالفان دولت تک‌دوره‌ای‌شدن روحانی و دمیدن در این فکر از طریق رسانه‌هاست، آنها همزمان تلاش کردند با تاثیرگذاری بر برخی شخصیت‌ها و نهادها برطبل زاویه‌داربودن رئیس‌جمهور با رهبری بکوبند که حمایت‌های رهبری در برهه‌های مختلف از کلیت برنامه‌ها و اقدامات دولت این سیاست تخریبی هم به شکست انجامید.

وزیر سابق ارشاد تصریح کرد: این روزها مخالفان دولت و روحانی سیاست کاهش آرا و یا رای نیاوردن روحانی را در دستور کار قرار داده‌اند و مذبوحانه دنبال این پروژه هستند، بنابراین ما هم باید تلاش کنیم با اعتمادآفرینی و معرفی کارهای دولت، رئیس‌جمهور روحانی که تجربه‌های ارزشمندی به دست آورده‌اند با رای بالا ایشان مجددا انتخاب شده و این سیاست مخالفان عقلانیت و اعتدال هم به شکست بیانجامد.

تحلیلگران مسائل سیاسی براین باورند که: افکار عمومی بعد از موفقیتِ دولت روحانی در مذاکرات هسته‌ای به »وجدان عمومی« استحاله یافته و احساس تعهدی در جامعه پدید آمده با این مضمون که باید چهار سال دیگر به دولت روحانی فرصت داد تا در مسائل داخلی هم قدم‌های جدی‌تر بردارد و بتواند به مطالبات مردم پاسخ دهد. انگار موعد پرداخت چکِ دولت روحانی به مردم هنوز فرا نرسیده و او فرصت دارد تا حساب جاری‌اش را برای پرداخت این بدهی پُر کند. این تصویر بسیار خوشبینانه‌ای است از وضعیت سیاسی جامعه. تصویر بدبینانه این است: مخالفان دولت موفق شده‌اند مردم را متقاعد کنند که چک‌های روحانی را به اجرا گذاشته و زودتر از موعدِ سررسید مطالبات‌شان را وصول کنند.

از این منظر، حملات بی‌امانِ مخالفان دولت به روحانی در چهار سال اخیر شفافیت بیشتری پیدا می‌کند. اینکه چرا اصولگرایان مایل به شنیدن صدای دولت روحانی نیستند و چرا از پذیرش پیروزی دولت روحانی در مذاکرات هسته‌ای سر باز می‌زنند، در‌حالی‌که خود می‌دانند تا چه‌ حد این پیروزی آثار ماندگاری برای کشور داشته است. به واقع بایستی گفت: اصولگرایانی که نمی‌خواهند روحانی در پاستور بماند برای تحقق این هدف از محمود احمدی‌نژاد حمایت خواهند کرد یا محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی؟ یا آنکه رو به چهره‌های جوان‌تر و جدیدتری خواهند آورد؟ چهره‌هایی که پس از شکست جلیلی و قالیباف سعی کرده‌اند رنگ و بوی آنان را بگیرند و با توان و موقعیت و ابزار در اختیار چوب لای چرخ دولت روحانی بگذارند تا در روز موعود، خود را منجی ملک و میهن معرفی کنند.

دراین راستا حامیان دولت معتقداند: مخالفت با دولت روحانی برای اصولگرایان بازی دو سَر بُرد است. اگر در رقابت‌های انتخاباتی پیروز شوند، سوار بر اسب زین‌شده‌ای خواهند شد که بیشتر موانع خارجی را پشت ‌سر گذاشته است؛ موانعی که اصولگرایان هرگز قادر به پریدن از روی آنها نبودند. اسب همان اسب‌ است؛ اما سوار همان سوار نیست. همه از جمله اصولگرایان هنوز به یاد دارند که احمدی‌نژاد با اینکه لگام اسب دولت را در دست داشت و تمام توان خود را برای شرکت در این مسابقه جهانی به ‌کار گرفت؛ حتی پایش به رکاب هم نرسید.

اینک برای اصولگرایان چه‌ چیز بهتر از اسب زین‌شده است که موانع بسیاری را پریده و فقط مانده که سوارش یورتمه برود و باد در جامه بیندازد و نخوت بفروشد. جاده و اسب زین‌شده دولت مهیاست، تنها مانده است که در فرصتی لگام آن را به‌ دست گیرند. چهار سال تخریب بی‌امانِ دولت اگر اینک به‌ کار نیاید، پس کِی به ‌کار خواهد آمد؟ اما سوار کیست؟ اصولگرایان با پشت‌سرگذاشتن تجربه احمدی‌نژاد بعید است این بار بی‌گدار به آب بزنند.

در پایان و به نظر نگارنده"مهدی حیدرپور"موقعیت اصولگرایان حتی در صورت حمایت‌نکردن از روحانی هم چندان چنگی به دل نمی‌زند. تحلیلگران اصولگرا امید چندانی به برد چهره‌های موجود ندارند. به‌ویژه که چهره‌های شاخص بارها بخت خود را آزموده‌اند. به نظر می‌رسد که در میان گزینه‌های بدیل، احمدی‌نژاد همچنان پیشتاز است و جریان اصولگرایی اگر به پیروزی می‌اندیشد، نیاز به احمدی‌نژاد دوم دارد، البته از نوع اصلاح‌شده که فعلا موجود نیست.