مطلب شماره 182

درسی‌ از یک‌ انتخاب

انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری حاوی پیامی روشن بود که باید آن پیام را درک کرد. پیام این انتخابات باشکوه و خاطره‌ساز نه به وعده‌های عوامفریبی و نه به سه‌برابرشدن یارانه‌ها و نه به فریبکاران بود.

مردم به این درک و فهم رسیده‌اند که چه کسی می‌تواند بهتر کشور را مدیریت و اداره کند. درواقع مردم ایران با فهم و درک سیاسی بالای خود، دکتر حسن روحانی را قاطعانه برای دومین بار به‌عنوان رئیس‌جمهوری اسلامی ایران انتخاب کردند و یک‌بار دیگر با آرای معنادار خود، همدلی، اتحاد، یکپارچگی، شور و شعور را در نظام اسلامی ایران به نمایش گذاشتند و در یک کلام مشی اعتدال و عقلانیت را برگزیدند و گل کاشتند. اما وقایع و اتفاقات دوران اول دولت آقای دکتر روحانی و به‌ویژه ماه‌های آخر سال 95 و تشدید آن در دو ماه اول سال 96 تا روز قبل از انتخابات، مسائلی نیست که بشود به سادگی از کنار آنها گذشت.

مطلب شماره 162

لشکر اصولگرایان‌ دربرابر روحانی

این روزها که کشور در حال و هوای ثبت‌نام داوطلبان ریاست جمهوری بود، شاهد جلوه‌هایی از میل به قدرت‌طلبی بودیم که شعار تقریبا مشترک در همه آنها خدمت به کشور بود، اما روش‌های به‌کارگرفته برای توجیه خود یا انتقاد به دولت نشان می‌دهد که نیّت چیست و بین حرف و عمل چه فاصله‌ای وجود دارد. در این بین اصولگرایان برای تضعیف دولت تدبیر و امید در انتخابات 96 در برابر روحانی صف کشیدند و لیست بلندبالایی از اصولگرایان را در لیست نامزدهای انتخاباتی ثبت‌نام و معرفی نمودند.

طبق پیش‌بینی‌های مطرح شده در محافل سیاسی؛ لشکری از اصولگرایان در برابر روحانی صف‌آرایی کردند؛ احمدی‌نژاد، رئیس دولت سابق؛ بقایی، معاون احمدی‌نژاد؛ زریبافان، دیگر معاون احمدی‌نژاد؛ خلیلیان، وزیر جهاد کشاورزی احمدی‌نژاد؛ کلهر، مشاور سابق احمدی‌نژاد؛ زاهدی، وزیر علوم احمدی‌نژاد؛ حاجی‌بابایی، وزیر آموزش‌وپرورش احمدی‌نژاد؛ حسین‌ اله‌کرم، رئیس شورای هماهنگی حزب‌الله؛ بیادی، حامی سابق آبادگری احمدی‌نژاد؛ قالیباف، شهردار تهران؛ میرسلیم، عضو شورای مرکزی مؤتلفه؛ زاکانی، مؤسس جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی؛ رئیسی، تولیت آستان قدس؛ احمد کاشانی، فرزند ‌آیت‌اله کاشانی؛ محمدعلی پورمختار، نماینده اصولگرای مجلس و حسن نوروزی، نماینده رباط‌کریم. اینها همه اصولگرایان شاخصی‌اند که در این پنج روز ثبت‌نام کرده‌اند.

مطلب شماره 161

قدرت‌طلبی‌یاخدمتگزاری

با اتمام مهلت قانونی ثبت‌نام ریاست‌جمهوری جمعا 1636 نفر ظرف 5 روز با مراجعه به وزارت کشور خود را کاندیدای پست ریاست‌جمهوری نمودند تا درصورتی که از مجرای نه‌چندان آسان و ساده شورای نگهبان گذشتند، ظرف مدت20 روز با تبلیغاتی گسترده خود را در روز 29 اردیبهشت‌ماه در معرض آرای مردم قرار دهند. پرسش این است چرا این عده از مردم خود را واجد صلاحیت کاندیداتوری در انتخابات می‌دانند؟ این هیاهوی انتخاباتی هر 4 سال یک بار به چه علت فضای کشور را آشفته می‌کند؟ این روزها که ثبت‌نام داوطلبان ریاست‌جمهوری در جریان است، شاهد جلوه‌هایی از این میل به قدرت‌طلبی هستیم که شعار تقریبا مشترک در همه آنها خدمت به کشور است، اما روش‌های به کارگرفته برای توجیه خود یا انتقاد به دولت نشان می‌دهد که نیّت چیست و بین حرف و عمل چه فاصله‌ای وجود دارد.

تک‌دوره‌ای‌ شدن‌ ریاست‌جمهوری‌ شاید‌ وقتی‌دیگر

جمله‌ی»فضای جامعه هنوز انتخاباتی نشده است«، را فعالان سیاسی اظهار می‌نمایند و می‌خواهند به‌گونه‌ای جلوه دهند که این فضا ناخواسته به وجود آمده است،گویا توافقی نانوشته بین جناح‌های رقیب وجود دارد که هرچه تنور انتخابات دیرتر شعله‌ور شود، به نفع همه است. دولت روحانی که مدافع وضع موجود است و باید پاسخ‌گوی مطالبات محقق‌نشده باشد، ترجیح می‌دهد فضای انتخاباتی به تعلیق دچار شود یا به‌ تعویق بیفتد.

هرچه فضای انتخاباتی در جامعه کشدار باشد، منتقدان، دولت را بیشتر مورد پرسش و هجمه قرار می‌دهند و به‌این‌ترتیب زمینه‌های مجادله و مخاصمه گسترش می‌یابد.

دغدغه‌ای‌ به‌نام‌ نفت

نفت به‌عنوان یک کالای استراتژیک قبل از اینکه ماهیت اقتصادی داشته باشد تابع مسائل سیاسی است، این کالا با توجه به حجم عظیم معاملات روزانه خود وزن قابل توجهی از سهم بازار در تعاملات اقتصادی فی ما بین کشورها را به خود اختصاص داده است. از این رو روابط میان واحدهای صنعتی و کشورهای صادر کننده نفت از حیث همین ماهیت اهمیت دو چندان یافته است.

نقش این کالای اقتصادی در توسعه کشورهای صادر کننده عمده مواد خام و نفتی که عموما کشورهای جهان سوم و خاورمیانه را به خود اختصاص داده جایگاه ویژه‌ای است. لذا عموما کشورهای صادرکننده نفت که ساختار اقتصادی آنها مبتنی بر اقتصاد متمرکز دولتی است در برنامه‌ریزی‌های اقتصادی خود برای درآمدهای نفتی جایگاه ویژه‌ای را قائل می‌شوند.

حمایت‌ یکپارچه‌ از روحانی

هوای سیاست در این روزها قمر در عقرب است و هر از چندگاهی اظهارنظر مسئولی در یک نقطه کشور یا افشاشدن تخلفی چنان بر عرصه‌ی سیاست سایه می‌اندازد که گویی هر آنچه رخ می‌دهد ردپای سیاسیون و مواضع آنها بیش از مولفه‌های دیگر مشاهده می‌شود.

اما مطلب مهم برای دنبال‌کنندگان رفتار سیاسیون، نوع نگرش و عملکرد اصلاح‌طلبان در خصوص انتخابات 96 می‌باشد تا آگاه شوند که این گروه همانند انتخابات 92، از دکتر روحانی حمایت خواهند کرد یا گزینه دیگری را معرفی خواهندکرد.

ایده‌بازی‌با‌کارت‌احمدی‌نژاد

این روزها مرتبا در این باره بحث می‌شود که دولت روحانی دولتی ? ساله است و در دور دوم رای نمی‌آورد‌. یا اصولا دور دومی در کار نخواهد بود و در همین مدت ریاست جمهوری بعضی به‌شدت به کوبیدن ایشان مشغول هستند‌. از هر حرف و سخنی و هر فعالیتی ایراد گرفته‌، سعی دارند ایشان را در مقابل مقام معظم رهبری قرار داده و یا حداقل این شبهه را تقویت کنند .

همزمان احمدی‌نژاد وارد صحنه شده است شروع به برنامه‌ریزی برای حضور در انتخابات 96 سفرهای استانی‌ و صحبت‌های اخیر وی و برخی موضع‌گیری‌های موجود در فضای مجازی همه و همه نشاندهنده احتمال حضورش در انتخابات 96 است .

علاوه بر این چند روز قبل خبری غیررسمی به نقل از احمدی‌نژاد منتشر شد مبنی بر اینکه او از اصولگرایان خواسته تا چراغ سبزی به او نشان دهند تا با حضورش تنور انتخابات را گرم کند و در لحظه آخر به نفع دیگری کنار رود. خبری که با توجه به شناخت از شخصیت احمدی‌نژاد چندان با واقعیت جور درنمی‌آید.