پر واضح است یکی از آرزوهای اصلی زنان ایران، برابری زن و مرد در اجتماع و اقتصاد است. داستانی که قرار بود با حذف موانع و ایجاد بسترهای لازم، مسیر تعالی زنان را در امور اجتماعی و اقتصادی هموار سازد. حال آن‌که با گذشت بیش از سه دهه از انقلاب آرمانی مردم ایران برابری زن و مرد در کشور تحقق نیافته و همچنان شاهد دغدغه زنان در حوزه اشتغال درکشور هستیم.
گواه این موضوع گزارش منتشره مرکز آمار ایران است که بیانگر این واقعیت است که طی سه دهه گذشته مشارکت اقتصادی زنان 11/8 درصدی در برابر مشارکت 62/9 درصدی مردان بوده است. در این خصوص وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در نهمین نشست مشترک معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری و مشاورین امور زنان و خانواده وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های اجرایی نکات متعددی درمورد فعالیت‌های اجتماعی اقتصادی زنان بیان کرد.
همه می‌دانند که طی دو سه دهه گذشته تحولاتی سریع و وسیع در داخل کشور و در سطح جهان رخ داده که تطبیق و تطابق با این حجم وسیع و سریع از تحولات داخلی و خارجی نیازمند تلاشی علمی، مستمر و بلندمدت است تا کم‌ترین آسیب از سرعت این تحولات به اقشار مختلف جامعه وارد آید و در مقابل بیشترین بهره از آنها برای مردم حاصل شود. یکی از اقشاری که با شدت بیشتری تحت تاثیر این تحولات قرار گرفته قشر زنان به‌طور اعم و دختران جوان به‌طور اخص است.
هرچند واحدهای متعدد و بعضا موازی برای امور جوانان و زنان تاسیس شده است اما هنوز بستری امیدوارکننده برای رفع دغدغه‌های جوانان و به‌خصوص زنان و دختران فراهم نشده است. در این بین تحلیلگران اقتصادی ابرازداشتندکه، کنکاش در آمارهای منتشرشده در نهایت این موضوع را بیش از پیش پررنگ‌تر می‌کند که کشور مردانه‌تر شده است و نقش زنان در اقتصاد کمتر از گذشته شده است.
حال نگاهی به گزارش تحولات کمی و کیفی اشتغال زنان در سال‌های 1388 تا 1392 نیز که توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منتشر شده، نشان می‌دهد: نرخ بیکاری زنان از 16/8 درصد در سال 88 به 19/8 درصد در سال 92 رسیده و رشدی 3 درصدی در این شاخص طی پنج سال اخیر را به ثبت رسانده است. این در حالی است که طی این دوره، نرخ بیکاری مردان از 10/8 درصد به 8/6 درصد کاهش یافته است. همچنین در حالی که تعداد شاغلان مرد از 17 میلیون و 334 هزار و 85 نفر در سال 88 به 18 میلیون و 200 هزار و 886 نفر در سال 82 افزایش یافته، تعداد شاغلان زن در این دوره از 3 میلیون و 666 هزار و 619 نفر به 3 میلیون و 145 هزار و 293 نفر کاهش یافته است.
در پایان و به نظر نگارنده" مهدی حیدرپور "محدودیت‌های اقتصادی که به یک مانع کلی برای ایجاد فرصت‌های شغلی برای همه متقاضیان کار تبدیل شده است، محدودیت‌های جنسی، اجتماعی، سنتی و خانوادگی به محدودیت‌های اقتصادی موجود اضافه شده و زنان را بیش از پیش در گروه بیکاران نگه می‌دارند. حال با همه این تحولات، ایجاب می‌کند که به مسئله‌ی زنان به‌طور اعم و به اشتغال و نیازهای اقتصادی زنان به‌طور اخص توجه ویژه بشود.
به عبارتی دیگر امروز اگر قرار است توسعه اقتصادی به‌صورت همه جانبه شکل واقعی بگیرد، گریزی جز پذیرش نقش زنان نداریم. توسعه بدون در نظر گرفتن نیمی از جمعیت کشور عملا به صورت پرندهای خواهد بود که بخواهد با یک بال پرواز کند.
بازنشر این مطلب در
