همان‌گونه که شما شهروند گرامی در جریان هستید با ورود به اسفندماه بازارخرید و فروش‌های نوروزی رونق می‌گیرد و با گرم‌تر شدن بازار خرید و فروش‌های نوروزی، برخی تولید‌کنندگان و فروشندگان و نمایندگی‌های برندهای خارجی و داخلی، ارائه‌ی تخفیف‌های غیرواقعی و بدون مجوز را برای کسب سود بیشتر در دستور کار قرار می‌دهند و همزمان بازار فروش اجناس بنجل و بی‌کیفیت هم در لوای تخفیف رونق می‌گیرد.
اما آنچه که در این میان اهمیت دارد کیفیت اجناس موجود و تناسب آن با قیمت‌هاست، که شهروندان را با یک معضل بزرگ و همیشگی روبرو کرده است. ورود خزنده‌ی اجناس وارداتی بی‌کیفیت از سال‌ها پیش آغاز و امروز تبدیل به امری عادی برای مصرف‌کنندگان شده است. در تکمیل این موضوع اقتصادانان اذعان دارند در بازار نوروزی با سه دسته از اجناس مواجه هستیم.
دسته اول اجناسی است که با کیفیت مناسب و قیمت‌های بسیار بالا و محدود به برندهای خاص در بازار عرضه می‌شوند که مشتری این اجناس اقشار خاص و مرفه جامعه هستند.
دسته دوم اجناسی است که کیفیت آن اگر چه با استانداردهای جهانی مطابقت آن چنانی ندارد، اما از کیفیت قابل قبول‌تری برخوردارند، این اجناس بیشتر تولید داخل هستند که البته متاسفانه در سال جاری با توجه به تورم و افزایش قیمت تمام شده تولید و همچنین محدودیت تولیدات داخلی این اجناس نیز با افزایش شدید قیمتی مواجه شده‌اند.
و در نهایت دسته سوم که همان بنجل‌های بازار نامیده می‌شوند و مشتریان بیشتری را به سمت خود می‌کشند و البته این موضوع ناشی از قیمت پایین این محصولات و تناسب بیشتر آن با میزان توان خرید مردم است، که بیشتر در حراجی‌ها به مردم عرضه می‌شود. حال آنکه با گذری در بازار این روزهای کالاهای اساسی و برخی اقلام خوراکی،محصولات صنعتی، مواد شوینده، سلولزی و بهداشتی و پوشاک برخی برندهای خارجی و داخلی حاکی از سوءاستفاده عرضه‌کنندگان کالا از بی‌اطلاعی مشتریان از کم و کیف قیمت تمام‌شده و فروش این اقلام و سکوت معنادار دستگاه‌های نظارتی است.
در این خصوص کارشناسان اقتصادی معتقداند تولید‌کنندگان و واردکنندگان این‌گونه کالاها با سوءاستفاده از بی‌اطلاعی مشتریان و ضعف سازمان حمایت، بازرسی اصناف و تشکل‌های صنفی در تعیین قیمت تمام‌شده واقعی این اقلام، وعده تخفیف‌های وی‍ژه‌ای را می‌دهند که واقعی نیست، تخفیف‌هایی که بیش از آنکه برای حمایت از مصرف‌کنندگان باشد حاکی از زدوبند پشت پرده تولید‌کنندگان، فروشگاه‌ها و خرده‌فروشی‌های سطح شهر برای تقسیم سود حاصل از گرانفروشی این اقلام با قیمت‌گذاری بالاتر در سازمان حمایت بوده و سود حاصل از فاصله قیمت تمام‌شده واقعی این اقلام و نرخ‌گذاری غیرواقعی سازمان حمایت به جیب این فروشندگان و نه مردم می‌رود.
در پایان و به نظرنگارنده"مهدی حیدرپور"اگر چه برپایی نمایشگاه‌ها و فروش‌های فوق‌العاده به‌عنوان راهکاری برای کنترل قیمت‌ها و عرضه مستقیم کالا در ایام پایانی سال و همزمان با افزایش تقاضا در دستور کار قرار می‌گیرد و قیمت کالاهای عرضه شده در نمایشگاه‌های بهاره نسبت به بازار پایین بوده، اما متناسب با نزول قیمت، کیفیت‌ها هم در سراشیبی پایین آمدن قرار می‌گیرد. این روزها کمک نقدی دولت می‌تواند به سمت خرید اجناس بی‌کیفیت سرازیر شود اگر خانواده‌ها و مسئولان به‌طور مشترک برای جلوگیری از این اتفاق چاره‌ای نیندیشند.
بدون شک مردمی که روزگاری اجناس خود را به کشورهای دیگر دنیا صادر می‌کردند و از بهترین محصولات بهره‌مند بودند لایق استفاده از بهترین‌ها هستند.
