انتخابات ریاست‌جمهوری امریکا به روزهای حساس خود نزدیک می‌شود و در این بین زمانی که نوبت به نظرسنجی درباره پیروز نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا می‌رسد، آمار و ارقام جالب و در عین حال عجیب می‌شود. از آنجایی که نامزد نهایی حزب دموکرات هنوز نهایی نشده است، تمامی نظرسنجی‌ها در دو بخش جداگانه صورت می‌گیرد؛ یکی رقابت بین کلینتون و ترامپ، دیگری رقابت بین سندرز و ترامپ. به‌عنوان مثال، طبق نظرسنجی دانشگاه »کوینیپیاک«، هر دو نامزد پیشتاز حزب جمهوری‌خواه و دموکرات یعنی ترامپ و کلینتون از شانس برابری برای پیروزی در انتخابات نوامبر 2016 (آبان 95) ریاست‌جمهوری آمریکا برخوردارند.
اما طبق همین نظرسنجی، در مقایسه برنی سندرز با دونالد ترامپ، مشخص شد سندرز با نسبت 43 به 41 درصد از ترامپ محبوب‌تر است. به این ترتیب، سندرز در مقایسه با کلینتون، برتری بیشتری نسبت به ترامپ در ایالت‌های فلوریدا و پنسیلوانیا دارد. در تکمیل مقدمه عنوان‌شده بایستی اذعان نمود که، این مسئله در آمریکا بسیار باب است که کاندیدا از هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه برای مبارزات انتخاباتی از یک زاویه به حمایت از رژیم صهیونیستی و تایید مواضع این رژیم می‌پردازند اما درنهایت بر اساس منافع ملی ایالات‌متحده عمل خواهند نمود. به‌عبارتی دیگر بایستی گفت: در هر نقطه‌ای از دنیا و در نظام‌های دموکراتیک هریک از نامزدهای انتخاباتی برخلاف شعارهای‌شان و پس از پیروزی با واقعیت‌هایی روبه رو می‌شوند و براساس آن واقعیت‌ها تصمیم می‌گیرند.
لذا برای کلینتون و ترامپ هم شرایط به همین منوال خواهد بود؛ بنابراین درحالی‌که 5 عضو دائمی شورای امنیت در مورد برجام تصمیم گرفتند و از دیگر سو برجام به تایید شورای امنیت هم رسیده است، چگونه کلینتون و یا ترامپ می‌تواند آن را زیر پا بگذارد؟ چراکه برجام یک تعهد بین‌المللی است و در صورت ریاست‌جمهوری کلینتون با توجه به اینکه که وی در دولت باراک اوباما به‌عنوان وزیر امور خارجه خدمت می‌کرد به همین علت باید از منظر حقوق بین‌الملل به برجام و تعهداتش نسبت به ایران پایبند باشد.
اگرچه کلینتون به جانب‌داری از اظهارات صهیونیست‌ها می‌پردازد اما بازهم باید به برجام پایبند باشد. در این بین کارشناسان مسائل سیاسی در خصوص وضعیت منطقه و برجام بعد از اوباما اظهار داشته‌اند: استراتژی کلان آمریکا عمدتا از خاورمیانه به خاور دور آسیای شرقی معطوف شده است. اما به‌طورکلی اگر حزب دموکرات همچنان روی کار باشند رویه همکاری با اروپا را مدنظر خود قرار خواهند داد. البته در هر صورت موضع آمریکا در قبال ایران تغییری نخواهد کرد.
اما در مورد برجام گمان می‌رود به آن پایبند باشند. درهرحال شرایط در زمان انتخابات با زمانی که یک نامزد انتخاباتی در مقام مسئولیت و تصمیم‌گیری می‌نشیند و در جایگاه یک رئیس‌جمهور عمل می‌کند، کاملا متفاوت است؛ زیرا تغییرات آینده در منطقه نقش تعیین‌کننده در تصمیم‌گیری‌ها خواهد داشت. مثلا اکنون کنگره آمریکا، عربستان را در مورد حوادث یازده سپتامبر مقصر می‌دانند و از سویی به‌خاطر اقداماتش در یمن مورد انتقاد است و درعین‌حال نیز به این مسئله هم اشاره کردند که داعش ساخته و پرداخته مبانی ارزشی مانند سلفی‌گری و وهابیت است که از عربستان سرچشمه می‌گیرد. این علائم پدیدار شده است، به همین علت آمریکا تلاش‌اش بر این است که احتمالات لازم را نسبت به عربستان در نظر بگیرد. در رابطه با منطقه و ایران هم در آینده به همین منوال خواهد بود، آنها براساس تغییرات تصمیم می‌گیرند.
در پایان و به نظر نگارنده"مهدی حیدرپور"یا جمهوری‌خواهان به کاخ سفید راه پیدا می‌کنند یا اینکه دموکرات‌ها برای سومین دوره متولی دولت را در سیطره خود خواهند دید. اما بایستی به این نکته اذعان نمودکه: ترامپ یا کلینتون هرکدام دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به ایران و سیاست‌های خاورمیانه‌ای آمریکا دارند، در صورتی که هریک از آنان پیروز شود، به دلیل الزامات درونی آمریکا و جامعه جهانی نمی‌تواند تعهدات بین‌المللی را نقض کند.
