با توجه به این‌که بسیاری از جریانات و افراد تمایل دارند در مدیریت مرحله پسابرجام مشارکت کنند مجلس دهم باید در این راستا پیش برود. پرواضح است مجلس دهم با مرحله پسابرجام مصادف شده است، به‌واقع مجلس دهم در یکی از مهمترین و حساسترین مقاطع حیات کشور ما افتتاح شده است. این مجلس، آخرین مجلس تاریخ ایران در قرن چهاردهم است و فراهمکردن بخشی از مقدمات ورود ایران به قرن پانزدهم را برعهده دارد.
در این خصوص تحلیلگران مسائل سیاسی در مورد مجلس دهم ابراز داشته‌اند که: از نظر کارکرد، این مجلس تسهیل‌گر گذر از نگاه قدیم به جدید خواهد بود. اگر مانع خارجی خاصی پیش نیاید، بستر و گفتمان قانونی برای تحقق این تغییر به‌دست مجلس مهیا خواهد شد. از نظر ترکیب جناحی، اکثریتی اعتدالگرا و طرفدار دولت و اقلیتی قوی مخالف دولت دارد. ترکیب مجلس نمایندگی نسبی و عددی از جناحهای حکومت ندارد چه رسد به نمایندگی از اقشار اجتماعی اما توازنی از قوا را تجسد میدهد که در سطح نظام سیاسی فعلا برقرار است.
همین مقدار برای تامین ثبات سیاسی و ممانعت از زیگزاگهای تند در سطح مدیریت عالی کشور کفایت میکند. گفتمان حاکم بر مجلس ذیل توسعه اقتصادی شکل خواهد گرفت و توسعه اجتماعی و فرهنگی در حاشیه خواهند بود. توسعه سیاسی به‌کلی از دستور کار خارج خواهد ماند. تقابل سیاسی رقبا عمدتا حول آرمان عدالت و پیشرفت سامان خواهد یافت. قدری پیشرفت در حوزه حقوقی خواهیم داشت؛ مقرراتزدایی برای تسهیل فعالیت اقتصادی و اصلاح قوانین در جهت حقوق بشر در راه است. و این یک واقعیت انکار‌ناپذیراست که دینامیزم حاکم بر مجلس دو ریشه خواهد داشت: یکم، رقابت بین سامانه های بخش خصوصی و اختصاصی بر سر سهم از سرمایه تازه و دوم، رقابت بر سر سهم از قدرت تصمیمگیری در درون نظام سیاسی.
در این راستا کارشناسان خبره مسائل سیاسی درخصوص نقش مجلس دهم در مدیریت فضای پسا برجام، اذعان نموده‌اند: اکنون که مجلسی همسو و همراه با برجام، تشکیل شده است فرصت دوبارهای برای رهایی کشور از پیامدهای ناگوار میراث دولت قبل و قرارگرفتن قطار توسعه در ریل اصلی فراهم شده است، پس مجلس دهم بایستی به نکات ذیل توجه داشته باشد. وظیفه‌ی نخست مجلس، کمک به دولت در تحقق کامل مهمترین هدف آن؛ یعنی خاتمه‌دادن به پروژه ایران‌هراسی و دورکردن سایه جنگ از سر کشور، به‌عنوان مقدمه واجب برای توسعه ایران است. برجام، مانع از تحقق آرزوی جنگ‌طلبان غرب، اسرائیل و عربستان در کشاندن ایران به جنگ شد. از سوی دیگر، حمایت مستشاری ایران از سوریه و عراق در برابر داعش و دیگر گروههای تکفیری سبب شده است دشمنان به مرزهای ما نزدیک نشوند.
با وجود این، به‌نظر میرسد استفاده از الگوی برجام برای حلوفصل مسائل منطقهای و ایجاد صلحی پایدار، منافع ملی و منطقهای ایران را در بلندمدت، بهتر تامین خواهد کرد. به‌واقع مجلس باید با همراهی دولت، مانع افتادن کشور به کشمکشهای سیاسی و جناحی شود و زمینه آشتی ملی را فراهم کند. علاوه براین‌ها مجلس باید با تصویب راهکارها و قوانین لازم، ریسک سرمایه‌گذاری در ایران را کاهش دهد تا امکان بهره‌گیری از محرک‌های رشد و توسعه کشور مانند سرمایه‌گذاری خارجی و فاینانس برای کشور فراهم شود. همچنین باید قوانین بازدارنده و تنبیهی را برای کسانی که با گفتار و کردار خود سبب دلسردشدن سرمایه‌گذاران خارجی از سرمایه‌گذاری در ایران می‌شوند، تصویب کند. از دیگر قوانین لازم برای دولت، تصویب قانون تعیین استراتژی توسعه و الزامات قانونی آن است که همه ارکان کشور موظف به رعایت آن باشند.
در پایان و به نظر نگارنده"مهدی حیدرپور"به‌نظر میرسد مشارکت و فعال بودن در عرصه انتخاباتی که امسال شاهد آن بودیم در واقع این انگیزه سیاسی بزرگ را نشان میدهد که در بحث مدیریت مرحله پسابرجام بسیاری از جریانات سیاسی و افراد دوست دارند که در مدیریت این مرحله مشارکت داشته باشند و مجلس دهم باید در این راستا پیش برود. اما متاسفانه از دوران پسابرجام استفاده بهینه نمی‌شود و بروز اختلافات و ناهماهنگیهای بین قوا و تلاشی که از سوی برخی نمایندگان مجلس در جهت تضعیف دولت صورت میگیرد برای کشور بسیار زیانبار خواهد بود.
