انتخابات 96 روز به روز به لحظات حساس خود نزدیک می‌شود و احزاب مدعی برای کسب قدرت جلسات و برنامه‌های خاصی را صورت داده‌اند تا در انتخابات پیش رو پیروز شوند.
به واقع کرسی ریاست پاستور، موضوعی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن رد شد و جریان‌های سیاسی فعال هر طور که شده خواهان به دست آوردن این کرسی هستند و بر همین اساس از هم اکنون به دنبال رایزنی‌های لازم برای حضور هرچه بهتر در انتخابات سال آینده هستند.
پس از انتخابات مجلس و شکست اصولگرایان، همه نگاه‌ها به انتخابات سال آینده معطوف شده است، دلواپسان و اصولگرایان به دنبال یک دوره‌ای کردن حسن روحانی و جبران شکست انتخابات‌های اخیر هستند.
اما در طرف مقابل روحانی با برگ برنده برجام و توافق هسته‌ای توانسته است نظر بسیاری از طبقات جامعه را به سوی خود جلب کند و خود را برای 4 سال دیگر رئیس‌جمهور ایران ببیند.
اما در این شرایط مطرح‌شدن چهره‌های سیاسی مختلف به‌منظور حضور در انتخابات سال آینده آغاز شده است و نام‌هایی همچون روحانی، جلیلی، قالیباف از جمله این چهره‌ها هستند که بیش از سایر سیاستمداران مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته‌اند و از این افراد بهعنوان نامزدهای احتمالی انتخابات 96 یاد می‌شود. دراین خصوص بعد از احمدی‌نژاد اصولگرایان برنامه خاصی برای حضور دوباره قالیباف در انتخابات ریاست‌جمهوری دارند. در این بین امیر محبیان، تحلیلگر سیاسی اصولگرا، معتقد است با نیامدن احمدی‌نژاد، شانس او برای بدل‌شدن به گزینه نهایی اصولگرایان بیشتر شده است. فارغ از همه این تحلیل‌ها، آنچه از کنش این روزهای شهردار پایتخت برداشت می‌شود این است که قالیباف پاشنه‌هایش را برای کوچ از خانه 12ساله بهشت به سوی پاستور برکشیده است.
او برای سومین‌بار می‌خواهد اقبالش را در انتخابات ریاست‌جمهوری امتحان کند. در این راستا محمدحسین قربانزاده، دبیرکل جمعیت پیشرفت و عدالت، حزب نزدیک به قالیباف و مدیرمسئول روزنامه همشهری مردادماه به یک سایت خبری گفته بود که قالیباف به اصولگرایان اعلام کرده در صورتی که در جناح اصولگرا روی کاندیداتوری او اتفاق نظر وجود داشته باشد در انتخابات سال آینده نامزد خواهد شد. اخیرا هم برخی از شرط و شروط قالیباف خبر داده‌اند.
اینکه او شرط گذاشته تنها در صورتی وارد گود انتخابات می‌شود که اصولگرایان همگی به نفع او اجماع کنند و پای نامزد دیگری در میان نباشد. قالیباف، رقیب انتخاباتی حسن روحانی در سال 92 بود که از سوی او »سرهنگ« خوانده شد و همین یک کلمه و ارجاع به کنش قالیباف در وقایع کوی دانشگاه کافی بود تا بازی به نفع روحانی بچرخد. بااین‌حال قالیباف در این سال‌ها سعی کرده بود خود را از مواجهه با روحانی دور نگه دارد اما دقیقا در این یک سال منتهی به انتخابات، کنایه‌هایش را به روحانی آغاز کرده است.
اردیبهشت‌ماه امسال گفت: »اگر برخی با کلیدشان نتوانستند مشکلات کشور را حل کنند، دیگر برای کلیدشان قفل درست نکنند«. تیرماه هم در واکنش به انتقادات روحانی از مدیریت شهری گفت:»همه حرف‌های گفته‌شده محترم است اما این عادت را کنار بگذاریم که بعد از نزدیک به چهار دهه مسئولیت در سطوح مختلف، به عنوان یک مسئول در نقش اپوزیسیون حرف بزنیم بلکه باید در نقش پاسخ‌گو حرف بزنیم و بگوییم چه کرده‌ایم.« دراین بین تندگویان، عضو شورای شهر تهران، درباره این کنایه قالیباف گفته بود: »حرف آقای قالیباف علیه آقای روحانی یقینا سیاسی بوده است؛ متلک ایشان به آقای رئیس‌جمهور بهعنوان رقیب، یک متلک سیاسی بوده است.
« تندگویان در پاسخ به این پرسش که آیا شهردار تهران در سال 96 به صحنه کاندیداتوری ریاست‌جمهوری ورود می‌کند یا نه، گفته بود: »این مسئله زیاد قابل پیش‌بینی نیست، البته این ماجرا به مشاوران آقای قالیباف بستگی دارد که چطور هدایتش کنند، ولی بازار سیاسی این را نشان می‌دهد که ایشان به این سمت نمی‌رود مگر اینکه تصمیمشان عوض بشود.«
در پایان و به نظر نگارنده"مهدی حیدرپور"شهردار اصولگرای تهران که در انتخابات سال 92 رقابت را به حسن روحانی باخت، به دنبال این است تا شکستش را جبران کند. قالیباف طرفدارانی را هم دارد و به انتخابات بعدی امیدواراست تا بتواند برای سومین‌بار اقبالش را در انتخابات ریاست‌جمهوری امتحان کند تا بعد از 12سال کرسی بهشت را رها کند و کرسی پاستور را تحویل بگیرد.
