در طول سه سال گذشته به شدت فضای سیاسی کشور تحت تاثیر پیوستن به FATF قرار گرفت، نزدیک به 24 ماه مجلس درگیر بررسی لوایح چهارگانه بود و بعد از آن بیش از یک سال است که مجمع تشخیص مشغول بررسی لوایح پالرمو و CFT است؛ این یعنی مسوولان سیاستگذار کشور خواسته و ناخواسته بیشتر از سه سال را صرف چانه‌زنی بر سر این بحث کرده‌اند.
حال آنکه کمتر از یک ماه به‌پایان تمدید چهارمین مهلت گروه ویژه اقدام مالی موسوم به FATF زمان باقی است، اما همچنان لوایح پالرمو و CFT در بوروکراسی‌های مجمع تشخیص مصلحت نظام در رفت‌و‌آمد است. چنانکه یک سال پس از تصویب لایحه پالرمو مجمع به‌واسطه عدم اتخاذ تصمیم این لایحه را از دستور کار خارج کرد و تصمیمی هم برای CFT گرفته نشده است. اما برکسی پوشیده نیست که FATF موجب ایجاد شفافیت در سازوکارهای مالی و بانکی می‌شود.
استانداردهای FATF هم‌اینک به یک عرف بین‌المللی در مقابله با پولشویی، مبارزه با فساد و عدم تامین مالی گروه‌های تروریستی تبدیل شده و ایران چه بخواهد و چه نخواهد، برای حضور در عرصه بین‌المللی نیازمند رعایت این استانداردها است. گروه ویژه اقدام مالی در توصیه‌هایش به ایران ملاحظات آمریکا، فرانسه، انگلیس و آلمان را مدنظر نمی‌دهد. او نمی‌بیند که آنها چه می‌گویند. این مانند آن است که بگوییم اگر ایران به یک کنوانسیون حقوق‌بشری مانند کنوانسیون حقوق کودکان می‌پیوندد برای محکوم‌شدن از سوی آمریکا که نیست بلکه آن است که استانداردهایش را ارتقا داده و شرایط را برای زندگی بهتر کودکان از طریق جلب همکاری‌های بین‌المللی فراهم کند.
واقعیت این است با پیوستن ایران به FATF قرار نیست معجزه‌ای رخ دهد بلکه عاملی برای ممانعت از بدتر‌شدن شرایط اقتصادی کشور است چراکه اگر فرصت را‌ستی‌آزمایی ایران در عرصه بین‌المللی از بین رود بهانهای برای متحدان سیاسی ایران و حتی کشورهای حاشیه خلیج‌‌فارس برای تشدید فشارهای اقتصادی خواهد شد و این به‌معنای منزوی‌شدن کشور ایران در بُعد اقتصادی است. در این خصوص برخی اعضای مجمع با صراحت اعلام کرده‌اند که در صورت اجرای دستورات گروه ویژه اقدام مالی، سپاه پاسداران قادر به انجام اقدامات خود نیست که باید جواب دهیم که سپاه نه پیش از این و نه پس از این کارهایش را در چهارچوب این طریق انجام نخواهد داد.
با این حال عمده روابط تجاری و تبادلات بانکی از یک مجرا و کانالی اتفاق می‌افتد که حالا که تحریم‌های آمریکا وجود دارد، ما هم می‌خواهیم خود را دچار تحریم دیگری کنیم. علاوه بر این برخی آقایان مجمع تشخیص استدلال‌های مختلفی دارند که ابعاد داستان گروه ویژه اقدام مالی برای ما شفاف نیست که پاسخ به این ابهام نیز این است که حداقل برای شما باید شفاف باشد که در صورت عدم اجرای لوایح FATF حتی روسیه و چین هم حاضر به ادامه همکاری با ما نخواهند بود و اینجا دیگر تصمیم رهبران سیاسی راهگشا نخواهد بود و ما دچار خودتحریمی می‌شویم. نکته قابل تامل اینکه عده‌ای در گذشته موافق »FATF« بودند اما امروز به مخالفان آن تبدیل شده‌اند، شاید کسانی که در گذشته به این لوایح رأی دادند آن زمان دقت نکردند مسئله چیست و این یکی از ضعف‌های موضوع است که چرا در زمان خودش بررسی درستی صورت نگرفت.
در پایان نگارنده مهدی حیدرپور معتقد است: کمتر کسی مخالف است که اذعان کنم بن‌بست ایجاد شده در زمینه FATF را ناشی از تاثیر بالای سیاست داخلی بر سیاست خارجی است و در وضعیتی که ما قرار داریم این تقابل‌های صحنه داخلی تقابل‌های زیبایی نیست و بیشتر از این که بخواهند به منافع ملی فکر کنند اغلب منافع گروه و جناح خودشان مدنظر است و برای اینکه رقیب را از صحنه به در کنند بهانهای را مطرح می‌کنند. اما فارغ از این موضوع دولت تدبیر و امید با شعار تعامل سازنده با دنیا و پایان‌دادن به تحریم‌ها بر سر کار آمد و رییس‌‌‌جمهور با این شعار از مردم رای گرفت بنابراین باید موضوع تعامل با دنیا به‌عنوان خواست مردم مورد توجه قرار گیرد؛ در روزهایی که تحریم‌های اقتصادی آمریکا نفس اقتصاد ایران را بریده و با دوچندان‌کردن مشکلات معیشتی سفره‌های مردم کوچکتر از گذشته شده است، توجه به این خواست مردم حداقل کنش مورد انتظار از سوی سیاستمداران و مسوولان نظام است.
اینستاگرام روابط عمومی
