ما در دوران جالبی زندگی میکنیم. ناشناختهای که پیش روی ما است هم هیجانانگیز است و هم وحشتناک. در بلندمدت هیجانانگیز است، اما در کوتاهمدت ترسناک. بهواقع یک ویروس منحوس نظم نوین جهانی را آشفته و بهم ریخته و روزبهروز بر قدرت کشندگی خود میافزاید و بر مناسبات سیاسی و اقتصادی جهان لطمات جبرانناپذیری وارد میکند. از 4 ماه گذشته که در چین رونمایی شد تاکنون با قدرت هرچه تمام بر جهان تسلط پیدا کرد و تاکنون هیچ قدرتی در برابر آن نتوانسته ابراز وجود کند. بحران کرونا بیشک نقطهی عطفی در تاریخ بشر است که تنها گذر زمان، وسعت و عمق تاثیر آن را بهنمایش خواهد گذاشت. شدت بحران در اروپا بهحدیست که برخی از فروپاشی احتمالی اتحادیه اروپا در آیندهی نهچندان دور سخن بهمیان میآورند.
کرونا آنقدر که تاکنون در کشورهای لیبرال جان ستانده در زادگاهش چین نگرفته است. این در حالیست که چین با اقتداری کمنظیر قادر شد تا شیوع این ویروس را تحت کنترل درآورد و میزان کارایی سیستم سیاسی خود را به رخ جهانیان بکشد. در حالی که ما شاهدیم چین کمکهای لازم را به کشورهای مختلف کرده و دانش پزشکی خود را در اختیار کشورهای متبلا به این ویروس گذاشته است. چین حتی پزشک به کشورهای دیگر ارسال کرده است، در حالی که چنین چیزی را تاکنون درباره ابرقدرت پوشالی جهان (ایالات متحده) نشنیدهایم. حتی در خبرها آمده است که آمریکا محمولههای بهداشتی دیگر کشورها را بهنفع خود مصادره میکند.
در کمال تعجب میبینیم که ایالات متحده نهتنها همکاریهای چین را نادیده میگیرد، بلکه در یک اقدام سیاسی در شورای امنیت بهدنبال کشاندن پرونده کرونا به این شورا و تصویب قطعنامهای علیه چین است. حتی در استفاده از نام کرونا سوء استفاده سیاسی میکند و به آن نام »ویروس چینی« داده است. دراینخصوص بایستی به این نکته اشاره شود مادامی که پدیدهای از نوع ویروس کرونا، پدیدهای طبیعی است و صرفا یک بیماری محسوب میشود و سازمان بهداشت جهانی گزارشی خلاف آن منتشر نکرده است، هرگونه استفاده سیاسی از آن ناپسند و غیرقانونی است. ملتها و دولتها نباید بگذارند که یک بحران جهانی در زمانی نامناسب با ابعاد سیاسی همراه شود و بر پیچیدگیهای آن بیفزاید. براساس اطلاعاتی که محققان کشورهای مختلف به آن دست یافتهاند این ویروس حداقل تا چند ماه آینده همراه کشورهای درگیرست و چالشهای جدی را برای کل جهان بهوجود خواهد آورد.
بنابراین نباید چنین چالش و بحران جدی را با کارهایی که نتیجهای جز بدترشدن و پیچیدهترشدن اوضاع بهدنبال ندارد، سختتر و پیچیدهتر کرد. کشورها و سرزمینهای درگیر باید همه تلاش خود را بهکار گیرند تا زندگی مردم در سراسر جهان، بهحالت عادی بازگردد. جامعه جهانی به یکدیگر مرتبط است و کشورها در ارتباط دائم با یکدیگر هستند. بنابراین هرگونه اتفاقی خوب یا بد بر یکدیگر اثر میگذارد. ایالات متحده نمیتواند خود را از دنیا جدا بداند. دولت آمریکا باید ضمن توجه به منافع خود این را در نظر داشته باشد که هر رفتاری از سوی هر کشوری میتواند بر مناسبات کشورهای دیگر اثر بگذارد. کشورهای درگیرکرونا باید کمک کنند که مردم به کارهایشان بازگردند و اقتصاد مجددا رشد خود را از سر بگیرد. و این تنها با همکاری همه کشورها با یکدیگر میسر است.
این در حالیست که ایالات متحده از ویروس کرونا بهعنوان ابزاری سیاسی برای تشدید تحریمها علیه کشورهای مورد تحریم آمریکا از جمله ایران و ونزوئلا و کوبا استفاده میکند. این مسئله نهتنها غیرانسانی است بلکه بر مناسبات اقتصادی و بینالمللی نیز تاثیر میگذارد. در اینخصوص موسوی سخنگوی دستگاه دیپلماسی ایران بر این نکته اذعان دارد: کمترین توقع ما از جامعه جهانی و کشورهایی که ادعای تمدن دارند این است که به تحریمهایی که یک قلدر وضع کرده و قطعنامه 2231 همه دنیا را موظف کرده کار تجاری با ایران را تسهیل کنند را مبنا قرار دهند.
امروز که همه دنیا در شرایط کرونایی قرار دارند و همه دنیا نیازمند همراهی و همکاری هستند باید به ایران کمک شود تا حداقل به منابع خود برای خرید دارو و تجهیزات دست پیدا کند.
در پایان نگارنده مهدی حیدرپور معتقد است: در حال حاضر دشمن مشترک ما، در تمامی نقاط جهان، کروناست و باید در این برهه، دشمنیها و اختلافنظرها کنار گذاشته شود و به یکدیگر در مبارزه با این بیماری مهلک که جان انسانهای بسیاری را در دنیا گرفته است، کمک کنیم. و مهمتر از این مردم جهان با یکدیگر در ارتباطاند و هرگونه همکاری با یکدیگر میتواند به سود همه تمام شود.
.
اینستاگرام روابط عمومی
https://www.instagram.com/ravabetomomiseytareh/