با اجرای مصوبه هسته‌ای مجلس، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ دست‌اندرکاران پرونده هسته‌ای در داخل کشور در کلیت آن باید پاسخ این سوال را بدهند. مخاطب اول این سوال مجلس شورای اسلامی است. نمایندگانی که بانی و مبتکر »اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها« بودند. آن را در قالب قانون به دولت »تکلیف« کردند و چندی قبل نیز در بیانیه‌ای با 220 امضا مجدد بر آن تاکید کردند، چه تصویری از آینده دارند؟ حال آن‌که سوم اسفند پایان قانون اقدام راهبردی بود؛ قانونی که برخی تحلیلگران معتقدند نباید با این شیوه تصویب می‌شد چون شرایط زمانی و مکانی به نفع ما نبود. با تغییراتی که در راس قدرت آمریکا به‌وجود آمد و وعده‌هایی که جو بایدن داد، باید این فرصت در اختیارش گذاشته می‌شد که ببینیم در مدت صد روزه اول حضورش در کاخ سفید چه‌کار می‌کند.
دیدیم که رییس‌جمهور و هیات دولت هم این قانون را ابلاغ نکردند و رییس مجلس ابلاغ کرد. اگر نمایندگان مجلس با تکیه بر آرای اندک و قلیلی که از موکلان خود گرفتند و سبب تشکیل مجلس اقلیتی شد، به فکر کل جامعه بودند، باید در نظر می‌گرفتند که مسائل کلان مملکت را زیر نظر مقام معظم رهبری انجام می‌شود، لذا امکان ندارد سفر آقای گروسی به ایران، سکوت، صحبت و تفاهم مقطعی که صورت گرفته، بدون درنظر گرفتن مسوولان و بزرگان نظام باشد.
این نوع برآشفتگی در مجلس در اذهان عمومی داخلی و خارجی این‌طور به ذهن متبادر می‌شود که مسوولان کشور دچار دوقطبی در شیوه‌ی اداره شده‌اند. از طرفی پیام این شیوه برخورد نمایندگان با دولت، به خارج از کشور بسیار تلخ است. اداره کشور به وسیله قوای سه‌گانه تعریف شده و اعمال هر قوه و نحوه اجرای آن در قانون اساسی آمده است.
برخی نمایندگان تندروانه درخواست مجازات رییس‌جمهور و رییس سازمان انرژی هسته‌ای و به قول خودشان دیگر مستنفکین را می‌کنند و مسوولان دیگر نظام هم تفاهمی را به‌وجود می‌آورند که موقتی است و مهلتی سه ماهه دارد. این درحالی است که نمایندگان مجلس باید با شادی، شیرینی عملکرد و مقاومت دولت در مقابل زیاده‌خواهی‌ها که منجر به توافق بین ایران و کره‌جنوبی در استرداد اموال بلوکه شده ما شد را بیان می‌کردند.
اما نکته قابل توجه اینکه با وجود توافق با رافائل گروسی و بیانیه‌ای که از سوی دو طرف صادر شد، براساس مصوبه مجلس از روز (سه‌شنبه پنجم اسفند) ایران اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را تعلیق کرد. مفهوم چنین اتفاقی این است که برجام عملا پایان یافته است. ایران درگام‌های پنج‌گانه از موضعی قوی برخوردار بود. تعلیق اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی که از تعهدات اصلی ایران در توافق‌نامه است، فضای بین‌المللی را علیه ایران به اجماع خواهد رساند. پیام تعلیق اجرای پروتکل الحاقی، پایان برجام از سوی ایران است.
اگر اصرار بر این تصمیم وجود دارد، باید تبعات آن نیز بررسی شده و تصویری روشن از روزها و ماه‌های آینده به مردم ارائه شود. ظاهر قضیه»اعمال سیاست فشار حداکثری« البته این بار از سوی ایران به آمریکا با هدف لغو تحریم‌ها کلید خورده است. موفقیت این رویکرد در برخورداری از تصویری روشن در مقابل سیاست هوشمندانه و چند وجهی بایدن در مقابل ایران است. در غیر این صورت، ممکن است پرونده مجدد به شورای امنیت ارجاع و قطع‌نامه‌های شش‌گانه احیا شود. موضع روسیه و چین، دو متحد ظاهری ایران چه خواهد بود؟ آیا می‌توان انتظار داشت این دو که در آن شرایط به قطع‌نامه‌ها رای مثبت دادند و در دوره ترامپ نیز ملاحظاتی جدی در همکاری با ایران داشتند، از ایران در مقابل غرب متحد حمایت کنند؟
در پایان نگارنده مهدی حیدرپور براین نکته اذعان دارد که: اکنون بایدن چه بخواهد گام به گام حرکت کند چه سیاست دیگری در پیش بگیرد، باید بداند که مردم ایران تجربه‌ی فاجعه‌بار سیاست کاخ سفید در دوران ترامپ را با مقاومت خود در اختیار دارند. از تجربه تلخ و جنایتکارانه دوران ترامپ علیه ملت ایران در یافته‌اند که نباید به گفته‌های بسیاری از دولت‌ها، به‌ویژه در سه کشور اروپایی انگلیس، آلمان و فرانسه و صهیونیست‌زدگی سیاستمداران در آمریکا اطمینان کرد. این بار در ایران براساس وعده‌های سیاسی سران کشورها تصمیم‌گیری نخواهد شد. الگوی، »اقدام در برابر اقدام« سرلوحه است.
اگر بایدن با نگاه به کارنامه جنایات در یمن و کشتار هزاران کودک یمنی تاکید دارد، خوب است نیم نگاهی نیز به فاجعه مرگ کودکان سرطانی ایرانی به لحاظ تحریم داروهای خاص از سوی دولت ترامپ و همراهان او داشته باشد؛ دورانی که پمپئو و منوشین، وزیر خارجه و وزیر خزانه‌داری ترامپ، حتی خرید نخ جراحی برای بیماران در بیمارستان‌های ایران را در روال تحریم‌ها و اجرای موفق سیاست»تحریم‌های همه جانبه و فشار حداکثری« علیه ایران قرار دادند. دکتر ظریف وزیر خارجه در پیامی تویتیری نوشت:»یک راه برای حرکت به جلو با ترتیبی منطقی وجود دارد، تعهد و اقدام. آمریکا به‌عنوان طرف تخطی‌کننده باید اقدامات تصحیحی اتخاذ کند، به برجام متعهد شود و به‌صورت موثر تعهداتش را اجرا کند. ایران، با بازگرداندن اقدامات جبرانی‌اش، پاسخ متقابل فوری خواهد داد.«
اینستاگرام مارادنبال کنید
آخه یک زن که سرپرست خونه است از کجا80یا50میلیون رهن با اجاره بالا بده؟ اون هم حاشیه شهر. شما رو به خدا برای مستاجرها یک فکری بکنید. لااقل زمین های 50متری بدین تا خودمون یه چهاردیواری درست کنیم، سقفی بالای سرمون باشه.