سیدابراهیم رئیسی، رییس‌جمهور دوشنبه 29شهریورماه1400 در دیدار جمعی از فرزندان و خانواده شهدا با تاکید بر اینکه اگر بر توان داخلی تکیه کنیم، انجام خیلی از کارها ممکن خواهد شد، گفت: متاسفانه شاهد بودیم که بعضی‌ها واردات واکسن یا حتی پیوستن کشور به سازمان شانگهای را متوقف بر پذیرش FATF کرده بودند و حتی در جلسات رسمی نیز بر موضع خود پافشاری می‌کردند. رئیسی تصریح کرد: در فاصله کوتاه سپری شده از دولت سیزدهم اتفاق خاصی نیفتاده که باعث افزایش واردات واکسن و یا پذیرش عضویت کشورمان در سازمان شانگهای بشود، الا اینکه کشورهای همسایه و دوست ما دیدند که دیگر توجه ما صرفا به غرب نیست و ارتباط با همسایگان و کشورهای منطقه اولویت سیاست خارجی ایران شده است.
رییس‌جمهور اظهار کرد:کشورهای دوست دیدند که دیگر توجه ما صرفا به غرب نیست، برای همین واردات واکسن افزایش پیدا کرد و عضو شانگهای شدیم... متاسفانه بعضی‌ها این بحث‌ها را متوقف بر پذیرش FATF کرده بودند.« از این صحبت‌های رییس‌جمهوری در دیدار جمعی از فرزندان و خانواده شهدا می‌توان چند برداشت کرد. نخستین برداشت این است: »چون کشورهای دوست دیدند توجه ما به غرب نیست به ما واکسن دادند(!)« باید پرسید که این کدامین دوستی است که برای صادرات یا دادن واکسن و عمل به تعهدات‌اش گروکشی می‌کند و شرط اعطای واکسن را منوط به عدم‌توجه به غرب می‌داند؟
نکته دیگر اینکه با این اوصاف چه باید درباره روسیه بگوییم و کاری که در ارتباط با واکسن با ما کرد؟ کشوری که حتی با علم به اینکه فهمید نگاهمان به غرب نیست هم تعهدات‌اش را در قبال واکسن اجرایی نکرد و از آن 62 میلیون وعده واکسنی، طبق گزارشات شاید چند صد هزار دوز محقق شد. ورود واکسن چینی البته به ایران در این زمان دلایل دیگری غیر از عنایت چینی‌ها بعد از اطمینان از عدم‌توجه صرف به غرب هم دارد، دلایلی مثل اینکه طبق اذعان حسینعلی شهریاری عضو کمیسیون بهداشت دلیل تاخیر این ورود‌ها در ماه‌های پیش تمرکز بر تولید برکت و عرضه و تزریق آن به مردم بوده است.
می‌توان این ورود را اینگونه استنباط کرد که بعد از اینکه مسوولان دیدند مرگ و میر و پیک‌ها پشت سر هم ادامه دارد فهمیدند دیگر باید شعارها را رها کنند و از چین واکسن بیاورند یا به قول علیرضا رئیسی سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا یکی از دلایل دیگر ورود واکسن‌ها این بود که واکسیناسیون بسیاری از کشورها انجام شده و در‌نهایت نوبت به ایران هم رسید.
در مورد پیش‌خریدهای واکسن در دولت قبل که امروز میوه‌اش رسیده هم حرف و حدیث‌ها بسیار است و یا اینکه شاید از آن سنگ‌اندازی‌های ورود واکسن در دولت قبل اکنون در زمان فعلی دیگر خبری نیست. اما تحلیل نه چندان مطلوب دیگری که از این اظهارنظر رئیسی می‌توان کرد این بخش از سخنان اوست که گفته:
متاسفانه بعضی‌ها این بحث‌ها را متوقف بر پذیرش FATF کرده بودند« شاید به ظاهر دولت جدید، دولت قدیم را سرکوفت بزند و به نوعی دستاورد خود را در این زمینه بسیار ارزنده تلقی کند، اما این جمله رئیسی یک معنای خاص دیگر می‌تواند داشته باشد اینکه دولت کنونی مانند مجلس انقلابی و ساختارهای خاص دیگر چندان تمایلی به تصویب FATF ندارد و آن را مهم ارزیابی نمی‌کند، این طرز تفکر قطعا زنگ خطری برای آینده اقتصاد و تعامل با دنیای بین‌الملل می‌تواند باشد.
در جمله رئیسی درباره FATF نوعی بی‌میلی نسبت به آن دیده می‌شود که نگران‌کننده است. عدم پیوستن به توصیه‌هایFATF و احتمالا موضع‌گیری غیرمحسوس علیه لوایح پذیرفته نشده قبلی دولت روحانی مربوط به؛ ماحصل و نتیجه‌گیری از این اظهارنظر رئیسی است. این در‌حالی است که برای تبادلات مالی حتی در‌صورت رفع تحریم‌ها، پذیرش خواست‌های FATF یک ضرورت است که ظاهرا از سوی دولت جدید انکار می‌شود با این توجیه که بدون وجود آن هم ایران توانست به پیمان شانگهای بپیوندد.
درپایان نگارنده مهدی حیدرپور اذعان می دارد: البته بیم آن می‌رود این روند بیانگر وابستگی بیشتر به همان کشورهای دوست شود چرا که بدون FATF و نبود آلترناتیو دیگری به‌جای این کشورهای دوست(!) ما باید امتیازهای بیشتری هم در آینده به دوستان مذکور بدهیم. اظهارنظر رئیسی درهمین دو سه جمله پر از حرف‌ها و سیاست‌های نهفته‌ای است که احتمالا در دوره پیش رو به آن برخواهیم خورد و باید خویش را برای هر نتیجه‌ای پس از این توجه به کشورهای دوست آماده کنیم.
اینستاگرام مارادنبال کنید.
