ماه مبارک رمضان که آغاز شد، انتظار این بود که هم به‌خاطر رکود فروردین و هم به‌خاطر تیمّن و تبرک این ماه، آرامش نسبی بر بازار حاکم باشد و قیمت‌ها آرام بگیرند و هوس بالا رفتن نکنند و تورم مدتی مردم را به حال خود بگذارد تا نفسی تازه کنند. اما ظاهرا چنین نشد و به هرکس که می‌رسی از گرانی می‌نالد. بگیر و ببند و توپ و تشر مقامات دولتی نیز ظاهرا کسی را نمی‌ترساند و تازه اگر هم تندتر و تیزتر شود چون مبنای علمی و منطقی و پایدار ندارد فرجام درستی نمی‌یابد و دراین بین مساله‌ی نگران‌کننده درآمد خانوار‌ها هم به معضل گرانی‌ها می‌افزاید.
با استناد به گزارش وزارت کار، رفاه و تامین اجتماعی در سال 98 حدود 26 میلیون نفر زیر خط فقر مطلق زندگی می‌کردند که با درنظر گرفتن پیش‌بینی‌ها به‌نظر می‌رسد که این عدد به 30 میلیون نفر در سال 99 رسید. به بیان دیگر ماهانه 333 هزار و 300 نفر در سال 99 به زیر خط فقر رفته‌اند. این آمار بسیار تکان‌دهنده و نیازمند بررسی‌های تخصصی صاحب‌نظران در حوزه فقر است.
نکته قابل توجه اینکه زندگی در لحظه یعنی اینکه در همین لحظه که این سطور نوشته و یا خوانده می‌شود، مشخص نیست قیمت کدام کالا افزایش یافته، چه مشکل جدیدی به وجود آمده و یا چه حادثه‌ی ناگواری درحال رخ‌دادن است.
نگرش جامعه نسبت به آینده توأم با ناامیدی و نگرانی‌‌ست و نگاه مثبتی به این ندارند که »آخرش چه می‌شود«. اما این ناامیدی سم مهلکی است که از جنگ بدتر است و تبعات‌اش بسیار سنگین‌تر از رویارویی مستقیم با دشمنان است.
در این برهه‌ی حساس واقعا نیاز به تدبیر مدیران و مسوولان کشور احساس می‌شود. امروز هر کلام و واکنش سیاسیون بر زندگی مردم تاثیرگذار شده است و این مساله آسیب جدی به معیشت جامعه وارد کرده است. اینکه مردم باید در این شرایط مقاومت کنند، امر تازه‌ای نیست که مدام بخواهیم آن را به زبان بیاوریم و از تریبون‌های مختلف زمزمه کنیم. مردم ایران ده‌ها سال است که در حال مقاومت در مقابل سخت‌ترین تحریم‌ها هستند، اما دولتمردان و مسوولان کشور طی این ده‌ها سال چطور پاسخ این مقاومت را داده‌اند.
کدام برنامه راهبردی را تدوین و به سرانجام رسانده‌اند. شک نکنید با افزایش تورم در سال 1401 به احتمال بسیار زیاد، جمعیت بیشتری زیر خط فقر می‌روند. با این وجود آیا می‌توان ادعا کرد که ریشه‌کنی فقر در سال 1401 امکان‌پذیر است؟
در پایان نگارنده مهدی حیدرپور بر دونکته اذعان دارد: هرچند برای دلخوشی مردم دولت طرح‌های مختلفی برای مبارزه با تورم و فقر طرhحی کرده اما طرح مبارزه با تورم می‌خواهد به سرانجام برسد باید گفت مگر می‌شود با تورم 30، 40درصدی وقتی قرار است ارز رانتی و فسادزای 4200 تومانی را حذف کنیم برای کاهش تورم و نگرانی مردم و احتمالا یک نمایش شیک در پارلمان مصوب کنیم به شرطی که قیمت‌ها بیشتر از شهریور سال گذشته نشود، آن هم با وجود تورم چهل درصدی؟
به‌قول عوام: مگر می‌شود؟ مگر داریم؟ اگر منطق اقتصاد را در‌نیابیم و قانون رقابت آزاد و شفاف و بی‌دخالت بی‌جا و غیرمنطقی دولت را رعایت نکنیم و اگر به این همه بی‌تعادلی در اقتصاد خاتمه ندهیم با هیچ شمشیری و با هیچ گرزی نمی‌توان به جنگ این دیو بی‌شاخ و دم رفت چرا که او به تشر هیچ صاحب منصب بی‌منطق و بی‌تدبیری هرچه هم که زورگو باشد وقعی نمی‌نهد.
از سویی دیگر برای ریشه‌کنی فقر هم بایستی گفت فقر نیازمند همراهی و انرژی اجتماعی است. پیشنهاد مشخص به دولت رئیسی این است که سوءتغذیه یا فقر شدید یعنی کسانی که اگر همه درآمد خود را خرج خوراک کنند نیاز غذایی آنها تامین نمی‌شود و جمعیت آنها حدود 3 میلیون نفر است هدف مبارزه با فقر در سال 1401 قرار دهد، به کمک پایگاه اطلاعات رفاه ایرانیان و بازدید میدانی می‌توان این افراد را شناسایی کرد. از ابتدای شروع این برنامه باید همکاری همه علاقه‌مندان در این برنامه جدا از گرایش‌های سیاسی آن جلب شود و زمینه مشارکت موسسات مردمی در شناسایی، اجرا و نظارت بر برنامه فراهم شود.
#اینستاگرام_سردبیرآزاداندیش
تا حالا نمی دانستم دو تا ایران داریم! ایران مسئولان و ایران مردم عادی! در این دو ایران تفاوت های زیادی از لحاظ قیمت وجود دارد. در ایرانِ مسئولان همه چیز بدون تورم و گرانی است و ایران مردم عادی برعکس آن!