رشداحزاب‌شایدوقتی‌دیگر
احزاب سیاسی ایران به رغم، پشت سر گذاردن سابقه‌ای یکصد ساله در زمینه مشروطه‌خواهی و فعالیت‌های پارلمانتاریستی، نتوانسته‌اند الزامات بایسته‌ی مرتبط با فعالیت حزبی، در یک نظام سیاسی را رعایت کنند.
به واقع از زمان مشروطه تاکنون گروه‌ها و احزاب سیاسی نتوانسته‌اند به سطح پایداری از پویایی در جامعه ایران دست یابند. درتکمیل مقدمه عنوان‌شده بایستی اذعان نمود: احزاب، امروزه یکی از ابزارهای مشارکت سیاسی مردم و مهار قدرت در جوامع دمکراتیک محسوب می‌شود.
جوامعی که نظام سیاسی آنان بر انتخابات، پارلمان و امثال آن مبتنی است، وجود احزاب را یک ضرورت شمرده و فقدان آن را خلأی در صحنه سیاسی قلمداد می‌کنند، به‌طوری که هم مردم در انتخاب مدیران جامعه، نمایندگان مجلس و امثال آن دچار مشکل می‌شوند و هم زمینه به صحنه آمدن افرادی که سابقه روشنی در عرصه سیاسی ـ اجتماعی جامعه ندارند و یا لااقل برای مردم شناخته شده نیستند، فراهم است.
