در میان این درندگان،سگ چنان آفریده شده که به صاحبش مهر بورزد وازاو دفاع و حمایت ونگهداری نماید.
در شب تاریک بر دیوارها و بامها بالا رود تا خانه و صاحب خود را از شر دزدان نگهداری کند.
مهر و دوستی سگ و علاقه اش به صاحب خود،گاه به درجه ای می رسد که برای حفاظت از جان و مال و حیوانات صاحبش جانش را در خطر مرگ می افکند.
سگ چنان با صاحبش انس و الفت دارد که همراه او در برابر گرسنگی و تشنگی شکیبایی می ورزد.
راستی چرا در آفرینش سگ این مهر ورزی و مهربانی نهاده شده است؟
آیا جز برای آن است که سگ نگهبان آدمی باشد؟
برای آن نیش های برنده،چنگال های درنده،صدایی هول انگیز و وحشت آورده پدید آمده تا دزدی که در قلمرو حفاظتی آن سگ طمع کرده فرار را بر قرار ترجیح دهد و سگ از آن منطقه بخوبی حراست نماید.
