سال 1392 از ابتدا برای تعیین قیمت مسکن، رشد، رکود و هرگونه تغییری با اما و اگر مواجه بود. سالی که در آن دوره 8 ساله تصدی‌گری محمود احمدی‌نژاد به پایان رسید و در نتیجه پیش‌بینی وضعیت مسکن در آن نیز با اما و اگرهای بسیاری مواجه شد. این امر در حالی بود که در سال 1389، یک‌سال 1390 و دوره‌ای از سال91، قیمت مسکن با جهش روبه‌رو نشد و تنها در ماه‌های پایانی سال 1391 افزایش ناگهانی قیمت مسکن شوک بزرگی را به بازار وارد ساخت.
معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به این‌که در مرداد ماه هم سیر نزولی قیمت‌ها ادامه داشته است، گفت: در شهریور تعداد مبایعه‌نامه به 17 هزار و 967 رسید و قیمت‌ها به‌طور میانگین حدود 2 میلیون و 433 هزار تومان بوده است. به این ترتیب با کاهش 10درصدی قیمت مسکن، نیمه دوم سال نیز با ثبات همراه خواهدبود.« وی درخصوص بازار اجاره‌بها در سال 1392 نیز گفت:»در کوتاه‌مدت نقش عوامل روانی، انتظارات و عرضه و تقاضای واحدهای اجاره‌ای حائز اهمیت است، به‌طوری که در نیمه اول سال با افزایش تقاضا ناشی از نقل و انتقالات با تحریک عوامل روانی و انتظارات، شاهد اوج‌گیری اجاره بهای مسکن بودیم اما پس از عبور از این دوره و فروکش کردن تقاضای فصلی و فشار روانی به تدریج نوسانات قیمتی در بازار اجاره مسکن تعدیل و به ثبات نسبی می‌رسد.« تعدیلی که خود را به شکل رکود فزاینده نشان داد و از این جهت نگرانی‌های بسیاری را برای خریداران و فعالان این عرصه ایجاد کرد. اما شما شهروند گرامی آگاهید که قیمت ملک در کشور همیشه رو به افزایش بوده و هست و سالانه بین 20 تا 30درصد افزایش می یابد.
