مطلب شماره 181

لزوم‌ توجه‌ به‌ درآمد شهری

اکنون که نتیجه انتخابات شوراها مشخص شده است و منتخبین آماده ورود به بهشت می‌شوند‌، بحث مهمی در حوزه مدیریت شهری و شیوه کسب درآمد در کلان‌شهر تهران مورد توجه قرار می‌گیرد که در این خصوص بایستی اذعان نمود: بحث درآمد شهری در ایران بحثی مستقل و فوری است که برگزیدگان شورا باید به محض ورودِ رسمی به شورا بدون لحظه‌ای درنگ به آن بپردازند. فروش ناعادلانه تراکم جدای از ظلم به امروزیان و آیندگان و جان‌بخشیدن به نوکیسگی ضدملی، قطبی‌کردن شدید جامعه شهری و دامن‌زدن به بغض اجتماعی وحدت‌شکن، نابود‌کننده سرمایه اجتماعی دستگاه‌ها به ویژه شوراها و شهرداری‌ها، حاوی فسادی مسری، بدنام کردن گروه‌ها و سازمان‌ها، ضد شهروندی و ضد پایداری شهری، به بن بست قطعی رسیده است.

شورای شهر تهران باید بر ارگانی با بدهی 60 هزار میلیارد تومانی و پیش‌فروش یک میلیون مترمربع تراکم و ده‌ها پروژه ناتمام نظارت کند و آن را هدایت کند. نگاهی گذرا به مناطقی از شهر تهران و مقایسه آن با تصاویر سراسری 30 سال پیش، به خوبی نشان می‌دهد چه بر سرِ این شهر آمده است. خرید تخلف ساختمانی بی‌حیثیت‌کردن قانون و قانون‌مداری است.

بااین همه بی‌انصافی است اگر فراموش شود که اقدامات ارزشمندی نیز به فرجام رسیده و صدها مدیر، کارشناس و کارمند شریف و زحمتکش نیز در شهرداری‌های کشور به کاری مولد و مثبت مشغول‌اند که بسیاری از آنان از شیوه کنونی کسب درآمد، رنجی جانکاه می‌برند و آرزومند توقف و جایگزین‌کردن آن هستند.

اما مسئله فروش تراکم که اقلیتی با آن به نابودی شهر کمر بسته‌اند و شیوه مرسوم آن، آن قدر مسئله‌زا و نادرست است که فداکاری‌ها، اقدامات مثبت و زحمات اکثریت کارکنان را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. باید اضافه کرد درآمد سالم شهر، حتی قادر به پرداخت بخشی از هزینه جاری شهر نیز نیست. پس چه باید کرد؟ در اولین گام باید به بررسی شیوه‌های کسب درآمد در کلان‌شهرهای مشابه تهران آن هم با انجام پژوهشی مقایسه‌ای و ضربتی به روش‌های گوناگون، اقدام کرد و در صورت موضوعیت داشتن، برخی از آنها را فورا عملیاتی کرد.

درعین حال، باید به فهرستی از توانمندی‌های فراوان تهران که می‌تواند درآمدی پایدار را رقم زند دست یافت و به توانمندی‌های بالقوه‌ای اندیشید که در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت، قابل دستیابی‌اند و فورا زمینه‌های بالفعل‌کردن آنها را آماده کرد و به اجرا درآورد.

استفاده از امکانات شهر‌ها، عادلانه نیست؛ عدالت در تمامی ابعاد و وجوه شهر، اقدام مهم دیگری است. شفاف‌سازی قراردادها، گامی حیاتی است. در فرجام نوآوری در درآمدزایی، بحث و اقدام روز دنیاست. از روز نخست فعالیت، باید تشکلی داوطلبانه از متخصصین و صاحب‌نظران شریف و آگاه پدید آید. به میدان‌آوردن آحاد مردم شهری معجزه‌ساز است. شهر‌گردی پویا و فرهنگ محورِ نامخرب، حیطه مهم دیگری است. از ورود جهان به دوران انقلاب گردشگری، بیش از دو دهه می‌گذرد. نگارنده سال‌ها پیش در معرفی طرح جامع و مردمی برنامه‌ریزی گردشگری از 13 نوع گردشگر یاد کرده است که تنها دو مورد آن، مناسب ایران نیست.

برگزاری انواع همایش‌های بین‌المللی خود کفا و سودآور، نقل محافل شهری است. استفاده دائمی از امکانات موجود در شهر‌ها، بنا‌هایی مانند گالری‌های هنری، انواع سالن، تئاتر و آمفی تئاتر، برای اقدامات مختلفِ درآمدزا را نیز نباید از یاد برد. سخن در این باب بسیار است، لیکن نگارنده باور دارد که با صداقت، شفافیت، پاسخ گویی همراه با خدمت، مردم پای در راه یاری‌دهی می‌گذارند، آن‌گاه به راستی معجزه امری روزمره می‌شود.

در پایان و به نظر نگارنده "مهدی حیدرپور": جامعه ایران باید وارد دوران نهاد‌سازی شود در این بین شوراهای شهر و روستا به‌دلیل محلی‌بودن، می‌توانند پلی تلقی شوند برای به میدان کار و تلاش آوردن مردم و زدودن دیوار بلند دشمنی، بی‌اخلاقی، رانت‌خواری و انواع سوءاستفاده .