مجلس جدید چند ویژگی دارد که عدم سازش با دولت توسط برخی چهره‌های آن، یکی از این ویژگی‌هاست. این مجلس برای دولت از قبل خط و نشان‌هایی کشیده و حتی شخص روحانی را هم به استیضاح تهدید کرده است. حواشی حول محور این مجلس بسیار زودتر از آنچه تصور می‌شد آغاز شده و ظاهرا هر روز بر شدت حواشی افزوده می‌شود. از جمله حواشی این مجلس تهدید به استعفای منتخبانی است که هنوز حتی نمی‌توان عنوان نماینده را برای آنها به‌کار برد. ظاهرا آنچه در نظر برخی منتخبان مجلس یازدهم جریان دارد الگو‌برداری از رفتار نمایندگان در ادوار گذشته مجلس است، اما آنها به ماهیت استعفاها در مجالس قبلی توجه ندارند.
به‌عنوان نمونه نمایندگانی در مجلس ششم در انتقاد به ردصلاحیت‌شان برای حضور در انتخابات مجلس هفتم تحصن کردند و استعفای بهزاد نبوی، نماینده تهران در جلسه علنی مجلس طرح و پس از رای‌گیری پذیرفته شد. یا در آبان 98 نماینده بوکان در اعتراض به نقش نداشتن مجلس در موضوع افزایش قیمت بنزین و سهمیه‌بندی آن، استعفای خود را تقدیم هیات‌رییسه کرد. بهمن 98 هم نمایندگان مجلس با استعفای داریوش اسماعیلی، نماینده سروستان برای حضور در معاونت امور معادن و صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت موافقت کردند؛ اما اکنون خبر می‌رسد برخی منتخبان مجلس یازدهم تهدید به استعفا کرده‌اند! در این بین یک نماینده دلواپس مجلس دهم پرده از تهدید برخی منتخبان مجلس یازدهم برداشت. »سیدحسن نقوی‌حسینی«، در‌خصوص »پیش‌بینی خود از مجلس یازدهم« گفت: در دورنمای آنچه از مجلس یازدهم و منتخبان شاهد هستیم خیلی بر سر جایگاه‌های مجلس کشمکش و تنش صورت گرفته است؛ نشست‌ها، جلسات و ضیافت‌های سنگینی برای ریاست‌ها برگزار می‌کنند و بحث‌ها داغ است.
در مجلس دهم این‌طور نبود؛ نمایندگان به مجلس می‌آمدند و با توجه به توانمندی نمایندگان، روسای کمیسیون‌ها در یک تعامل درون‌تشکیلاتی انتخاب می‌شدند و معمولا هم اجماع وجود داشت. در مجلس یازدهم برخی از نمایندگان تهدید کردند اگر رییس فلان جا نباشند، استعفا می‌دهند و نماینده نمی‌مانند؛ گویا برای ریاست نماینده شده‌اند. اینها بحث‌های خوبی نیست و کارکرد مجلس را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. امیدوارم از این مسائل عبور کنند. نکته قابل تامل اینکه اصولگرایان هرگاه که رقبای آنها بر سرکار بوده‌اند بدون‌توجه به سابقه تاریخی ناشی از روی کارآمدن آنها را میراث‌دار تمام چالش‌ها، بحران‌ها و مسائل موجود در جامعه دانسته‌اند.
اگر دولت‌های نهم و دهم سرکار آمده، چه خوبی‌ها و چه بدی‌های آن را نادیده انگاشته و تنها با روی کارآمدن دولت یازدهم و دوازدهم همه مسائل و میراث دولت‌های قبل را بر سر دولت یازدهم و دوازدهم فرود آورده‌اند و با بیان نقاط ضعف و ناکارآمدی دولت در پاسخگویی به نیازها و خواسته‌های مردم به نقد و نفی جدی آن پرداخته‌اند. اکنون مجلسی سر کار می‌آید که اصولگراست و بافت قدرت از آن حمایت می‌کند و عناصری در آن حضور خواهند یافت که نقادان صریح و واضح عملکرد دولت بوده و ادعاهای متفاوتی را در ارتباط با نقش قانونگذاران در مجلس دهم برای ایجاد فضای مناسب در حل مسائل مطرح کرده‌اند. زمان آن است که آنها در این بافت جوابگوی مردمی باشند که همه آن مسائل را در گرو عملکرد آنها برخواهند ساخت.
آنهایی که می‌گفتند مجلس باید در راس همه امور باشد اکنون مجلسی را درخواست می‌کنند که بنا به ادعای آنها در راس همه امور بتواند تاثیرگذار باشد. این در‌حالی است که این مجلس در تهران با حدود 10درصد آرای مردم به میدان آمده، اما 10درصد آرای مردم در عمل و از منظر قانونی با صددرصد آرا تفاوتی ندارد و اکنون آنها نماینده مجلس هستند، اما نمی‌توانند مدعی باشند که نماینده همه مردم تهران یا درصد بالایی از مردم هستند که این در سپهر فعالیت آنها در چهار سال سایه خواهد افکند. علاوه بر این مجلس یازدهم اگر می‌خواهد در انتخابات 1400 پیروز میدان باشد می‌تواند با هزینه کمتری این مسیر را طی کند و حتما نیازی به دعوا و جنگ با دولت نیست، چراکه نهایتا دود همه این کارها به چشم مردم می‌رود و مجلس یازدهم می‌تواند با تعامل با دولت اتفاقا اعتماد مردم را به‌دست بیاورد و شرایط امروز کشور را بهبود ببخشد. در کل مجلس یازدهم باید تمام اقدامات خود را باتوجه به مشارکت پایین مردم در انتخابات اسفندماه انجام دهد و همواره توجه داشته باشد که در جهت اعتماد مردم گام بردارد.
در پایان نگارنده مهدی حیدرپور معتقد است مجلس بدون اینکه بخواهد انرژی خود را صرف حذف دولت کند سعی داشته باشد در یک‌سال پایانی دولت با تعامل با آقای روحانی کمی جو جامعه را آرام نماید و رقابت‌های انتخاباتی را به سال آینده موکول کند. در‌نهایت سناریوی حذف یا مخالفت با دولت با توجه به شرایط امروز کشور از روی میز نمایندگان تازه وارد مجلس برداشته شده است. فضای امروز فضای تفاهم است و جایی برای کشمکش ندارد.
اینستاگرام روابط عمومی
دولت که این قدر به صاحبخانه‌ها سفارش می کند در این ایام کرونا اجاره ها را ببخشند، چرا خودش برای یک ماه هم که شده هزینه قبض ها را نمی بخشد؟