همانگونه که شما خواننده گرامی درجریان هستید،بازار جهانی نفت به دلیل کاهش اخیر قیمت هر بشکه نفت مثلا برای نفت برنت 83دلار، دچار آشوب و کشمکش شده است؛ دغدغه و عصبانیت گسترده‌ای ایجاد شده و بسیاری از ناظران در نگرانی به‌سر می‌برند که جهت بازار نفت به کدام‌سو می‌رود.
از ابتدای سال 2013 کارشناسان موسسه «فکت گلوبال انرژی» سرگرم گفت‌وگو درباره کاهش قیمت نفت هستند. ما انتظار داشتیم این اتفاق در سال 2015 بیفتد، اما چندماهی زودتر افتاد!
دراین خصوص تحلیلگران دلایل اصلی کاهش قیمت نفت را،سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و حتی فصلی برشمورده اند که دست‌به‌دست هم داده‌اند تا نفت با این کاهش قیمت‌ها مواجه شود.
اما از اهم این دلایل می‌توانیم به عرضه شیل‌اویل آمریکا اشاره کنیم. عرضه این نوع نفت باعث شده است که آمریکا واردات نفت خود را به حداقل برساند و اعلام کند که در آینده نزدیک دیگر نیازی به نفت وارداتی ندارد. هرچند که ممکن است با اتخاذ سیاست‌هایی توسط دیگر تولیدکنندگان نفت جهان (ازجمله اوپک) این امر به درازا نکشد اما همین اتفاق در این بازه زمانی باعث شده بازار با اختلال مواجه شود. حوادث خاورمیانه خصوصا در عراق و سوریه را نیز می‌توان یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر سقوط قیمت نفت دانست. با آنکه گروه تروریستی داعش نتوانسته است به پالایشگاه‌های جنوب عراق دسترسی پیدا کند اما با فروش بشکه‌های نفت‌شمال این کشور در بازار آزاد، که عمدتا هم به کشور ترکیه است، نوعی تنش در بازار جهانی ایجاد کرده است. این عوامل در کنار ناآرامی‌های اوکراین، رشد منفی چین- کاهش رشد اقتصادی این کشور که از بزرگ‌ترین متقاضیان نفت و دومین اقتصاد بزرگ جهان می‌باشد- طبعا تقاضا را با کاهش روبه‌رو کرده است.
دراین بین سوالی اذهان عمومی را به خودمشغول کرده است که طلای سیاه چه وضعیتی درسال 2015خواهد داشت ،دراین خصوص پایگاه خبری نقدی براقتصادایران به بازنشرگفته های تحلیلگران اقتصادی پرداخته و به این سوال پاسخ داده است که در ادامه می خوانیم
روند‌ها در سال آینده همین‌طور ادامه پیدا می‌کند. در آخرین گزارش اوپک آمده است که در سال 2015 تقاضا برای نفت اوپک باز هم کاهش پیدا می‌کند. بنابراین اگر اوپک تولید را کاهش ندهد، روند نزولی قیمت ادامه پیدا خواهد کرد. اگر سناریوی سوم درست باشد ما در بودجه سال آینده قیمت نفت را به‌هیچ‌وجه نباید بالاتر از 70دلار بگذاریم و قیمت بیش از 70دلار قطعا ریسک بزرگی خواهد بود. در آمریکا تمام نقاط دنیا را بررسی کرده‌اند که در کجا‌ها این منابع شیلی وجود دارد. الان چینی‌ها یکی از کشورهایی هستند که منابع نفت و گاز غیرمتعارف بسیاری دارند و حجم سرمایه‌گذاری‌هایشان در نفت آمریکا را بالا برده‌اند و قطعا دارند جلب تکنولوژی می‌کنند. پاکستان نیز از مناطقی است که ذخایر شیل گاز دارد و الان مطالعات اکتشافی در آن شروع شده است. استرالیا ذخایر عظیم گاز شیلی دارد. در خود اروپا هم هست اما در اروپا به دلیل تراکم بالای جمعیتی و فشار طرفداران محیط‌زیست، احتمال توسعه اینها کم است. اوکراین برخلاف اینکه منابع انرژی ندارد و به شدت گرفتار روسیه است اتفاقا منابع شیلی دارد و این تکنولوژی اگر در جاهای دیگر توسعه پیدا کند، ژئوپلیتیک انرژی تغییر پیدا می‌کند. بنابراین باید هوشیار باشیم که نفت و گاز، آرام‌آرام دارد امتیازش را برای ما از دست می‌دهد و اگر تا به حال به فکر نجات اقتصادمان از تک‌محصولی نیفتاده‌ایم باید بیشتر از این به فکر بیفتیم.
نکته دیگر اینکه مساله امنیت خلیج‌فارس به شدت تغییر پیدا خواهد کرد. همین الان ایالات متحده کمتر از دومیلیون‌بشکه از خاورمیانه نفت وارد می‌کند که یک قطره آن هم از تنگه هرمز نیست و عمدتا از عربستان از دریای سرخ بارگیری می‌شود و آن هم مرتبا کاهش پیدا می‌کند. پیش‌بینی‌ها این است که تا 2020، به 700هزار بشکه کاهش پیدا کند. بنابراین اینها بر مساله امنیت خلیج‌فارس بسیار تاثیر خواهد گذاشت.
تهیه وتنظیم:مهدی حیدرپور
مدیرپایگاه نقدی براقتصادایران
درسیاهکل
