کار‌ سخت‌ شورای‌نگهبان‌ و‌رییس‌جمهور‌ سیزدهم‌

خوشبختانه کاندیداهای مختلف برای حضور در انتخابات ثبت‌نام کردند و الان از تفکرات مختلف، کاندیداهای مختلفی هست که اگر شورای نگهبان هم با نگاه حداکثری به کاندیداها نگاه کند، طبیعتا باید شرایطی را فراهم آورد که همه تفکرات سیاسی و سلیقه‌ها کاندیدایی داشته باشند تا هیچ بهانه‌ای برای عدم حضور نباشد. ‌اما سیزدهمین انتخابات ریاست‌جمهوری با ثبت‌نام نامزدها در وزارت کشور کلید خورد و بررسی صلاحیت نامزدها از روز دوشنبه در شورای نگهبان آغاز شده است و همانند دوره‌های قبل، در این روزها یکی از مهم‌ترین مباحث انتخاباتی موضع شورای نگهبان در قبال تعدد نامزدها و میزان ردصلاحیت نامزدهاست.

دورنمای‌ مناظره‌های‌ انتخابات‌ ریاست‌جمهوری‌

مهم‌ترین تئاتر سیاسی 1400 حتی اگر نپذیریم که از همان آغاز روند نام‌نویسی و وقتی آغاز شده که مدعیان یک به یک به ستاد انتخابات می‌رفتند و رقص شناسنامه‌های‌شان، روبه‌روی لنز دوربین عکاسان و تصویربرداران، صحنه‌هایی تاریخی از مستند انتخابات ایران می‌شد، احتمالا باید قبول کنیم که این اجرای تماشایی، ساعت 6 عصر شنبه شروع شده و نقش‌های اصلی قصه انتخابات سیزدهم، کارشان را بنا به سناریویی که در ذهن دارند، آغاز کرده‌اند. چنانکه هنوز ساعتی از پایان مهلت ثبت‌نام نگذشته بود که سوی اخبار انتخاباتی از سطح گمانه‌زنی رسانه‌ای درباره‌ی ورود این یا آن چهره شاخص به صحنه رقابت، به ‌سمت آن چرخید که بازیگردان ستاد این کاندیدا کیست، راهبرد تبلیغاتی کمپین آن‌ یکی را چه کسی طراحی و تدوین کرده، فیلم انتخابات فلانی را کدام کارگردان می‌سازد و دفتر و ستاد مرکزی آن‌ دیگری کجای شهر و کی افتتاح خواهد شد.

سیاست‌صهیونیسم‌بین‌الملل‌برای‌ آینده‌ی‌رژیم‌صهیونیستی

حمله اسراییلی‌ها به غزه و تلاش برای بیرون‌کردن فلسطینی‌ها از سرزمین مادری‌شان اتفاق تازه‌ای نیست اما همین نقض تکراری حقوق بشر سبب شد تا صدای رسای معترضان به اشغالگری اسراییل از جایی بلند شود که تا یک دهه پیش تصور طرح چنین اعتراضاتی در آن به رویایی برای ترقی‌خواهان بدل شده بود؛ کنگره آمریکا. ‌اما با گذشت یک هفته از حملات وحشیانه ارتش رژیم صهیونیستی به غزه و شهادت بیش از 130 نفر و زخمی‌شدن هزاران نفر از مردم این منطقه از فلسطین، اکنون از نقاط مختلف جهان اعلام حمایت‌های مردمی از ملت مظلوم فلسطین به گوش می‌رسد اما دولت‌ها هنوز اقدام قابل ‌اعتنائی برای جلوگیری از جنایات صهیونیست‌ها به‌عمل نیاورده‌اند.

افغانستان‌مظلوم‌ گرفتار‌ ظلم‌ سیستماتیک

جهانی که امروز زیستگاه ما انسان‌هاست، مالامال است از تبعیض، پایمال‌کردن حقوق بشر و نادیده‌گرفتن حقوق شهروندی. فریاد حمایت از حقوق بشر از همه‌جا بلند است ولی آنان که با صدای بلندتر چنین ادعایی را سر می‌دهند، دروغگوتر از دیگران‌اند. نژادپرستی، استثمار، چپاول ثروت ملت‌ها، جنگ و قتل و غارت، شیوه متداول قدرتمندان امروز جهان است. آنها چنگیز و هیتلر و نرون را سمبل جنایت معرفی می‌کنند ولی جنایتی که خودشان علیه انسان‌ها مرتکب می‌شوند به‌مراتب هولناک‌تر است با این تفاوت که جنایت امروز در پوششی از تبلیغات زیبای دموکراسی و حمایت از حقوق بشر صورت می‌گیرد و مرتکبان آن، خود را هموارکنندگان راه زندگی مسالمت‌آمیز انسانی جا می‌زنند. ‌‌

اعتراض‌ کنید‌ ولی‌نه‌به‌ سرمایه‌های‌ملی

‌وزیر اطلاعات و امنیت رژیم صهیونیستی اوایل هفته گفت: اگر برجام احیا شود، حتما جنگ می‌شود. هواپیماهای ما به ایران می‌رسند و ایران هیچ جایی مصونیت نخواهد داشت. همین سخن وزیر اطلاعات و امنیت رژیم صهیونیستی کافی است که بفهمیم ریشه التهاب‌آفرینی‌های این روزها در کشورمان چیست و چه کسانی پشت پرده این التهابات قرار دارند.

تهدید این وزیر صهیونیستی که قطعا غلط زیادی است. صهیونیست‌ها اگر جرات این قبیل کارها را علیه ایران داشتند، تا حالا انجام می‌دادند و حتی یک ساعت هم صبر نمی‌کردند. این تهدید توخالی فقط میزان عصبانیت سران رژیم صهیونیستی را از احیاء برجام نشان می‌دهد. از همین عصبانیت می‌شود فهمید که صهیونیست‌ها هم در التهاب‌آفرینی‌های این روزهای کشورمان دست دارند.

لطفا‌ نقاب‌ سارقان‌ را‌بردارید

گرد و غباری که هفته پیش با انتشار فایل سخنان دکتر ظریف به هوا برخاست نشانه شگفتی است از اینکه هنوز این قاعده عجیب در جامعه سیاسی ما به قدرت و قوت پا برجاست که: شما اگر نظرت با نظر ما یکی نباشد، حتی نباید آن را به زبان آوری. از میان معترضان و مویه‌کنان، حتی یک نفر نگفت که ظریف دروغ می‌گوید، تهمت می‌زند، واقعیت تاریخی را قلب می‌کند و... بلکه گفتند که چرا این کلام را برزبان جاری کرده‌ است! این چه شیوه شگفتی است که یک دیپلمات ارشد و سکاندار سیاست خارجی و استاد روابط بین‌الملل‌ که تحصیل و تجربه و حضور در کوران‌های سخت برهه‌های پردلهره را از سر گذرانده حق نداشته باشد دیدگاه و دکترین خود را حتی در مصاحبه‌ای که عجالتا بنای انتشار فوری هم نداشته، به زبان آورد؟ مگر آنان که با دیدگاه او مخالف‌اند، به حد کافی بلندگو و تریبون و رسانه برای نقد منطقی و علمی سخنان‌اش ندارند؟ وانگهی، در کدام فراز سخن او، اصول و مسلمات سیاست کشور زیر سوال رفته است؟ کدام جا به مقدسات اهانت شده است؟ در کجای دنیا اگر مسوول سیاست خارجی یا حتی یک دیپلمات، اشتراکات و هم‌افزایی و نیز اختلاف دیدگاه‌های‌اش را ولو با یک سردار بزرگ ملی، بازگوید، فریاد تکفیر او را برمی‌آورند؟

تداوم‌ قدرت‌ایران‌ در‌سایه‌ مشارکت‌قوی‌ مردم‌ درانتخابات

ما در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری قرار گرفته‌ایم. ‌درست است که آحاد مردم به اهمیت انتخابات واقف‌اند اما وقوف مردم لزوما به‌معنی مشارکت همه آنان در انتخابات نخواهد بود. مردم آگاه و با‌شعور ما که طی 42 سال گذشته، در بزنگاه‌ها و در زمان‌های احساس خطر به یاری انقلاب و مسوولان برخاسته‌اند، مانند مردمان دیگر کشورها برای مشارکت فراگیر نیاز به انگیزه و امید به آینده دارند. از سوی دیگر و این‌بار همچون گذشته، همه دستگاه‌های تبلیغاتی بیگانه بسیج شده‌اند تا با پراکندن تخم یأس در کشتزار افکار عمومی ما، مردم را از مشارکت در انتخابات باز‌دارند. ‌مشارکت در انتخابات، شرکت در تعیین سرنوشت کشور است و با غوغاسالاری رسانه‌های خارجی که مدعی‌اند شرکت در انتخابات چیزی را تغییر نخواهد داد، حاکمیت باید تدبیری بیندیشد که مردم را برای آمدن پای صندوق‌های رای پر‌انگیزه کند. اتفاقا همه کسانی که در خارج برای ناکامی مذاکرات وین به دست و پا افتاده‌اند، به این مهم واقف‌اند و تلاش می‌کنند که مذاکرات پیش از انتخابات به نتیجه نرسد.