برکسی پوشیده نیست که انتخابات 96 نیز همانند انتخابات 92 می‌تواند یکی از پربحث‌ترین انتخابات جمهوری اسلامی ایران باشد. در این راستا با نزدیک شدن به انتخابات سال آینده تحرک اصولگرایان و اصلاح‌طلبان روز به روز بیشتر و حرف و حدیث‌های فراوانی در خصوص انتخاب فرد مورد نظر هر حذب در اذحان عمومی مطرح است. در این بین اما عموم جامع به چگونگی حمایت و حضور دکتر حسن روحانی در انتخابات 96 فکر می‌کنند که در این بین سیاسیون و احزاب اصولگرا و اصلاح‌طلب نیز نظرات و یاداشت‌های مختلفی در رسانه‌ها از خود منتشر نموده‌اند که می‌تواند پاسخ قانع‌کننده‌ای به سئوال چگونگی حضور و حمایت از دکتر روحانی در انتخابات 96 باشد.
آمریکا به بهانه مبارزه با القاعده از بهار سال جاری اقدام به مداخله نظامی در یمن کرد و در پائیز سال جاری نیز با ادعای حمله به ناوهای آمریکایی در دریای سرخ، طی روزهای گذشته زمینه‌ساز تهاجم موشکی آمریکا به برخی اهداف نظامی در یمن شد.
در تکمیل مقدمه عنوان شده بایستی اذعان نمود: آمریکا در نخستین حمله مستقیم خود به یمن، روز بیست و دوم مهرماه، سه ایستگاه راداری هوایی را در خاک این کشور هدف قرار داد.
آمریکا ادعا می‌کند این حمله پاسخی به تهاجم موشکی به ناوشکن این کشور نزدیک سواحل یمن بوده است. مقام‌های آمریکایی همچنین از حمله به ناوهای آمریکایی در دریای سرخ خبر دادند و در برابر، مقام‌های جنبش مردمی »انصارالله« هرگونه دخالت را در این حملات رد کرده‌اند.
انتخاب دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، شوک عجیبی در عرصه سیاست در جهان معاصر بود. از آنجا که این کشور از نظر و منظرهای گوناگون در عرصه سیاست بین‌المللی از تاثیرگذار‌ترین‌هاست، انتخاباتش نیز مورد توجه جهانیان واقع شده است.ظهور ترامپ نه تنها ظهور پدیده‌ای نو در عرصه سیاست داخلی آمریکا، که ظهور جهانی جدید در عرصه بین‌المللی خواهد بود.
درتکمیل مقدمه عنوان شده بایستی اذعان نمودانتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به پایان رسید. پیروز واقعی این انتخابات دونالد ترامپ و بازنده واقعی آن هیلاری کلینتون نبود. برنده این انتخابات توده‌های خشمگین بودند و بازنده آن نخبگان ناآگاه. انتخابات سال ٢٠١٦، جدال مرسوم حزبی برای تصاحب کرسی ریاست‌جمهوری آمریکا نبود که اگر چنین بود، این‌گونه طرفین دعوا، یکدیگر را لجن‌مال نمی‌کردند، بلکه نبردی برای «بودن آمریکا» و «شدن آمریکا» بود.
رشداحزاب‌شایدوقتی‌دیگر
احزاب سیاسی ایران به رغم، پشت سر گذاردن سابقه‌ای یکصد ساله در زمینه مشروطه‌خواهی و فعالیت‌های پارلمانتاریستی، نتوانسته‌اند الزامات بایسته‌ی مرتبط با فعالیت حزبی، در یک نظام سیاسی را رعایت کنند.
به واقع از زمان مشروطه تاکنون گروه‌ها و احزاب سیاسی نتوانسته‌اند به سطح پایداری از پویایی در جامعه ایران دست یابند. درتکمیل مقدمه عنوان‌شده بایستی اذعان نمود: احزاب، امروزه یکی از ابزارهای مشارکت سیاسی مردم و مهار قدرت در جوامع دمکراتیک محسوب می‌شود.
جوامعی که نظام سیاسی آنان بر انتخابات، پارلمان و امثال آن مبتنی است، وجود احزاب را یک ضرورت شمرده و فقدان آن را خلأی در صحنه سیاسی قلمداد می‌کنند، به‌طوری که هم مردم در انتخاب مدیران جامعه، نمایندگان مجلس و امثال آن دچار مشکل می‌شوند و هم زمینه به صحنه آمدن افرادی که سابقه روشنی در عرصه سیاسی ـ اجتماعی جامعه ندارند و یا لااقل برای مردم شناخته شده نیستند، فراهم است.
