سردبیرآزاداندیش

حضور مدیران دوتابعیتی در سطح دستگاه‌های مختلف کشور، چالشی جدی بوده و از گذشته تا به امروز همواره حضور افراد در رأس هدایت دستگاه‌های مختلف که علاوه بر گذرنامه کشورمان، ‌تصویر و نامشان در گذرنامه کشوری دیگر نیز قرار دارد، به عنوان یک خطر جدی برای حکومت مطرح بوده است اما این موضوع زمانی رنگ‌و‌بوی جدی‌تر به خود گرفت که عاقبت مشکلات یک مدیر دوتابعیتی گریبان کشور را گرفت و باعث شد تحرکی جدی برای برخورد با این دست از مدیران آغاز شود.

صحبت از »محمودرضا خاوری« مدیرعامل سابق بانک ملی است که از مجرمان اصلی پرونده فساد 3 هزار میلیارد تومانی محسوب می‌شود اما پیش از دستگیری به واسطه داشتن تابعیت کشور کانادا توانست از ایران بگریزد و بخش مهم یکی از بزرگ‌ترین پرونده‌های فساد مالی را مسکوت بگذارد. جالب آنجا بود که تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران از طریق اینترپل برای بازگرداندن خاوری به کشور نیز تاکنون بی‌ثمر بوده و او به‌راحتی در کشور کانادا مشغول انجام کارهای اقتصادی خود است.

تروریسم پدیده جدیدی نیست. تاریخ مشحون از اقدامات تروریستی است؛ اقداماتی که حیات انسان‌ها‌ی بی‌گناهِ بی‌شماری را سلب نموده، بسیاری از افراد بشر را از حقوق و آزادی‌های اساسی محروم ساخته، روابط دوستانه فی ما بین دولت‌ها را در معرض خطر قرار داده و تمامیت ارضی و امنیت دولت‌ها را به مخاطره افکنده است.

در عصر جدید، تروریسم از تهدیدی ملی به یک تهدید بین‌المللی مبدل گشته و هراس آن وجود دارد که با گسترش آن صلح و امنیت بین‌المللی به مخاطره افتد. در عصر جهانی‌شدن و تکنولوژی پیشرفته، دیگر تروریسم در مرزهای ملی یا منطقه‌ای محصور نمی‌ماند. تروریست‌ها همگام با روند جهانی‌شدن پیشرفت کرده‌اند اما هرگز در قید و بندهای بین‌المللی ناشی از آن گرفتار نشده‌اند. از آن‌جا که تروریست‌ها به بازیگرانی بین‌المللی تبدیل شده‌اند، می‌توانند تقریبا هر جا که بخواهند اقدامات تروریستی خود را ساماندهی کرده، به اجرا گذارند، از این‌رو هیچ منطقه، دولت یا ملتی از اقدامات آن مصون نمی‌ماند.

هفته گذشته ماموریت بانکی‌مون دبیر سازمان ملل به پایان رسید. بان‌کی‌مون هشتمین دبیر کل سازمان ملل بود که از سال 1385مسئولیت خود به‌عنوان دبیر کل سازمان ملل را آغاز کرد اما در طول 10سال گذشته آن گونه که باید نتوانست در انجام وظیفه خود موفق عمل کند. دراین خصوص بایستی به برخی تحولات جهان در زمان تصدی‌گری بان‌کی‌مون اشاره نمود تا به عملکرد وی در سازمان ملل پی برد. درسال 2006؛ جنگ 33 روزه و جنایت‌های دامنه‌دار رژیم صهیونیستی، 2007؛ ترور بی‌نظیربوتو در پاکستان،2011 آغاز موج بیداری اسلامی در کشورهای مختلف عربی 2012؛ آتش‌زدن قرآن مجید توسط یک کشیش آمریکایی،2013؛ ادامه اقدامات تروریست‌ها در سوریه و حمایت کشورهای عربی و غربی از تروریست‌ها ،2014؛ حمله اسرائیل به غزه 2015؛ آغاز رفتارهای جنون‌آمیز عربستان در منطقه و حمله به یمن، 2016؛ اقدام سئوال برانگیز بان‌کی‌مون در خارج کردن نام عربستان از لیست رژیم‌های کودک‌کش، موارد یادشده از مهمترین تحولات جهان در زمان تصدی‌گری بان‌کی‌مون در سازمان ملل بود که در همه موارد بانکی مون متاسفانه اقدامی نکردند و در مواردی با سکوت خود باعث جسارت و جنایت بیشتر متجاوزان به کشورهای مختلف شدند.

ابتدا باید دانست که فساد به‌معنای دقیق کلمه چیست؟، دراین باره بایستی گفت؛ استفاده از منافع ملی در جهت منافع خصوصی و گروهی را فساد می‌خوانند. تعریف منافع خصوصی یا منفعت جناح و حزب است و یا حتی سوق‌دادن منافع ملی به سمت یک شهر یا استان را هم در بر‌می‌گیرد. هرکجا که منفعتی باشد مگسان دور شیرینی هم وجود دارند و هر کجا رانت وجود دارد عده‌‌ای سمتش می‌روند. در این خصوص سازمان UNDP به این تعریف از فساد می‌گوید شفافیت علیه علنیت. یعنی این سازمان برای چنین مفهومی تعریف متفاوتی ارائه می‌دهد؛ چرا که فساد را کلمه تندی می‌داند؛ از این رو با استفاده از واژه‌های شفافیت و علنیت به ضرورت وجود شفافیت ارزش می‌دهد، یعنی اهمیت را بر وجود شفافیت گذاشته‌اند.